ไม้งามกระรอกเจาะ
ไม้จึงเหมาะกระรอกงาม
กระรอกก็ไหวหวาม
มิครั่นคร้ามไม้งามใจ
ไม้แก่นไม้เนื้ออ่อน
จะซุกซ่อนแห่งหนใด
หากงามก็ทรามวัย
กระรอกไซร้ก็ซุกซน
เสาะหาทุกป่าเขา
ทุกค่ำเช้าเฝ้าสืบค้น
กำหนดด้วยอดทน
เฝ้าเวียนวนหาไม้งาม
ไม้อื่นดาษดื่นไพร
ดกดอกใบก็มองข้าม
ด้วยคิดแต่ติดตาม
เสาะไม้งามท่ามพงไพร
เจอะแล้วไม้ในฝัน
อยู่ตรงนั้นงามไสว
กิ่งก้านประสานใบ
ผลดกใหญ่งามตระการ
ผลสุกก็สุกล้น
และร่วงหล่นจากกิ่งก้าน
สัตว์ส่ำก็สำราญ
ภัตตาคารแห่งพงไพร
ลับเขี้ยวให้คมเหมาะ
หวังจะเจาะแม่ไม้ใหญ่
แต่แล้วก็แปลกใจ
กระรอกไต่อยู่มากมาย
ไม้งามแม่งามนัก
เรียกความรักอยู่หลากหลาย
เขี้ยวคมระดมกาย
เจาะนางกลาย เป็นพรุนโพรง....