โอ้..บ้านกลอนเงียบเหงาดังเป่าสากล๊อกอินยากเม้นท์ยากจนเบื่อหน่ายที่คุ้นชื่อคุ้นสำนวนชวนกันหายทั้งบ้านเมืองวุ่นวายจึงเงียบงันอาวฤก,อัลมิตรา,ม้าก้านกล้วยพุดพัดชาคนสวยเคยสร้างฝันทั้งลุงเวทย์เคยเมตตามาช่วยกันอัศจรรย์ต่างหยุดพักลืมรักเราเพื่อนสาวน้อยสาวใหญ่ไปไหนหมดปล่อยบ้านกลอนสลดยิ่งหงอยเหงาสาวใบไม้,เพียงพลิ้ว,หญิงไร้เงาเรนกาละแมน้องเราแอบหลับนอนท่านผู่้เฒ่าโง่งม,คงชมนกไม่ยอมวกมาบ้างเพื่อสั่งสอนท่านบินเดี่ยวหมื่นลี้ก็หนีจรคงถึงคราวบ้านกลอน..เหงาวังเวง