ซ่อนความทุกข์เก็บไว้ไม่บอกใคร แม้หัวใจเปลี่ยวเหงาเราต้องสู้ แอบคิดถึงบางใครไม่ต้องรู้ ชีวิตเราต้องอยู่ดำเนินไป
ยังมุ่งมั่นต่อไปไม่ครั่นคร้าม อย่าได้ถามความรักทักบ้างไหม เพราะเกิดแล้วผนึกลึกภายใน อยู่ก้นบึ้งหัวใจมาเนิ่นนาน
เฝ้ารอวันฝันดีถ้ามีมา หากวันหน้าได้พบสบสมาน รักคงเหมือนดอกไม้ได้เบ่งบาน ขึ้นอยู่กับรากฐานของหัวใจ
จะตบมือข้างเดียวคงไม่ดัง คงต้องหวังเมตตาพรมมาให้ ช่างอยู่ห่างเกินจะถามถึงความนัย ต้องอาลัยสงสารรักที่หนักทรวง