พระจันทร์เว้าแหว่งแสงสลัว เพ้อฝันสั่นรัวตื่นกลัวดวงจันทร์อำลา
เมฆหมอกบดบังจันทรา จวบรุ่งทิวา
ค้างฟ้าไม่ลับดับไป
ความรักเปรียบเช่นจันทร์ใส แรกรุ่นอุ่นไอ
เฉิดฉายหวานชื่นกลืนกิน
รักลาไห้โหยโบยบิน ความหวังพังภินท์
จันทร์ชินแหว่งเว้าเศร้าหมอง
ดวงจันทร์วันเพ็ญ ที่เห็นเต็มดวงตรงหน้า
เคยรักเคยให้สัญญา ต่อหน้าแสงดวงจันทร์ฉาย
จะร่วมชีวิต ไม่คิดเปลี่ยนแปลงแหนงหน่าย
บัดนี้เธอมากลับกลาย คลัายจันทร์คืนวันแหว่งเว้า
รักเคยหวานชื่น ไม่คืนกลับมาเหมือนเก่า
จันทร์เพ็ญไม่เหมือนรักเรา แหว่งเว้ากลับงามคงคืน
อยากจะหลับอบากฝัน ตื่นพลันใจคงสดชื่น
เพราะเธอเป็นของคนอื่น ฉันตื่นมาเพื่อจะลืม
ดวงจันทร์วันเพ็ญ ที่เห็นเต็มดวงตอนค่ำ
หัวใจฉันแสนระกำ เจ็บช้ำจนสุดจะฝืน
อยากลืมรักเก่า ลืมเศร้าทั้งหลับและตื่น
เหมือนจันทร์แหว่งเว้ากลับคืน เต็มดวงเป็นจันทร์วันเพ็ญ