ริ้วสีขาวยาวทยอยฝอยฟองคลื่น
วิ่งเข้าสู่ที่ตื้นแล้วกลืนสาย
ตรงแนวหาดสีชาบอกลาทราย
วูบใจหายทุกคราทรายอาลัย
เพราะความคิดว่าต่างจะห่างเหิน
ซึ่งมิอาจประเมินความไกลได้
เพียงแวบที่รู้สึกนึกว่าไกล
ก็เกินเยื่อเกินใยจะไปดึง
แสนเสียดายความคิดตอนชิดใกล้
รู้สึกได้ว่าหวานปานน้ำผึ้ง
เหมือนมีหมื่นชื่นฉ่ำในคำนึง
จนต้องแวบแอบดึงความพึงใจ
จะต้องทำอย่างไรไฉนหนอ
จุดเชื่อมต่อพอดีอยู่ที่ไหน
ที่รู้สึกมั่นคงตรงจุดใด
ที่มิใกล้เกินไป...มิไกลกัน
เป็นสายใยในท่ามความเวิ้งว้าง
ในความว่างลมเห่ทะเลคั่น
แต่ก็ทรงคุณค่าสารพัน
ทั้งมีความสำคัญอันจำเป็น
จะต้องลาจากกันนิรันดร์ไหม
สะท้อนใจวูบวาบภาพที่เห็น
ความรู้สึกลึกร้าวและหนาวเย็น
หรือเราเช่นคลื่นกับทรายชายทะเล
1133
10
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
