ในยุคหลังสังคมต่างก้มหน้า
ไม่สบตาพิศพักตร์ประจักษ์จิต
เหมือนไม่มีสายใยในความคิด
เลยต้องปิดหน้าต่างระหว่างใจ
วันนี้ขอสะกิดสะเกาหน่อย
เพราะนั่งคอย"คนเรา"เอาใจใส่
แต่เหมือนขาดถ้อยถามความห่วงใย
ทั้งที่ใกล้แค่เอื้อมเอือมระอา
เอาแต่ยิ้มจิ้มจออุตลุด
เสียงไลน์หยุดทุกสิ่งทิ้งตรงหน้า
จ้องเฟสบุ๊ค ไอจี แบบหยีตา
แถมโพสท่าเป๊ะเว่อร์..เฮ้อ!เวรกรรม
ก่อนจะกินต้องโชว์ปั๊ดโธ่เอ๋ย
สั่งให้เฉยก่อนนะอย่าเพิ่งหม่ำ
ก็คนหิวกิ่วท้องลองสักคำ
ถูกขย้ำหน้าหงิกจิกสายตา
ทนไม่ไหวแล้วเหวยเฉยคงแย่
ต้องมาพ่ายแพ้ให้ไอโฟนห้า
จำต้องถอยซัมซุงรุ่นใหม่มา
ให้สังคมก้มหน้าจ้องตาเรา(๕๕๕)