จากตำบลหนใดไม่อาจรู้
เคยกินอยู่อย่างไรไม่อาจเห็น
นั่นมิใช่ประสงค์ลงประเด็น
เริ่มตอนเป็นเพื่อนรักอักษรา
อาจจะเป็นบุญเอื้อเพื่อให้พบ
เพื่อจะจบจากไปในภายหน้า
ซึ่งอาจเหลือเรื่อรางความค้างคา
ที่คงค่าความหมายหลายประการ
ถึงจะจบจากไปใจมิจบ
มิเลือนลบความสุขสนุกสนาน
ความรู้สึกสุขสันต์เมื่อวันวาน
ยังแผ่ซ่านเอิบอาบซาบหัวใจ
ความรู้สึกอบอุ่นที่กรุ่นอบ
ยังตระหลบอบอวลชวนอ่อนไหว
จนรู้สึกเสียดายคล้ายอาลัย
หากสลายหายไปในทันที
ธรรมดาการพบจบที่ผ่าน
ไปตามกาลวารวันพาผันหนี
แต่ใจยังอยากชะลอขอแค่มี
ความรู้สึกดีดีนี้อีกวัน
แม้เป็นการรู้จักผ่านอักษร
เอื้ออาทรห่วงใยในโลกฝัน
ความรู้สึกไยดีที่ให้กัน
และรู้สึกผูกพัน...นั่นของจริง
913
0
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
