วันนี้อยากส่งข่าว "อ่าวบางสน"
หลังจากฝนตกปรอยนั้นคล้อยผ่าน
หลัง "ละครยกเมฆ" เขยกคลาน
ไม่นานลมเพลมพัดซัดหัวซุน
นั่งไม่ติดยืนไม่อยู่สู้ไม่ไหว
จึงปล่อยใจกลมกลืนกับคลื่นหมุน
จนหัวทิ่มหัวตำคะมำดุน
ทุกอย่างช่างชุลมุนชุลเก
เจ้าปูเปี้ยวเลี้ยวงงตรงทรายซัด
แต่ปูลมรอบจัดลัดเตร็ดเตร่
หอยแครงแกล้งกลิ้งกับปลิงทะเล
เรือตังเกเล่นตลกไปตกปู
เจ้าปลาหมึกตัวน้อยว่ายถอยหลัง
แต่แมงดาน่าชังเจ้าตัวผู้
ขี่หลังเมียหลิ่วตาให้ปลาทู
ปลากระบอกว่ายอยู่คู่โลมา
แมงกะพรุนหมุนหนวดหวดสาหร่าย
กุ้งแหวกว่ายแถวถิ่นปลาลิ้นหมา
ปูฤาษีซุกทรายส่ายลูกตา
หอยปากอ้าอ้าปากตากคลื่นลม
ลมพัดลมเพทะเลวิปริต
เราเมามายใกล้ชิดสนิทสนม
คล้ายเคยเยือนเหมือนผ่านมานานนม
หรือโลกกลมกลิ้งดุนเราหมุนคืน
ตัวอักษรหลอกตาโตกว่าเก่า
หรือตอนเขียนตัวเรายังเมาคลื่น
ไม่รู้ว่าตนยังนั่งหรือยืน
หรือล้มลื่นไปสะดุดตรงจุดใด