ฉันจะลงไปอ่านนานนานครั้งทวนความหลังครั้งวัยไร้เดียงสา
อาจเคยอ่านหรือไม่เคย...เลยค้างคา
จึงเอ้อเอ้ออ้าอ้าว่าไม่รู้
อยากให้วันหวนย้อนตอนไม่สาย
วันทรายมีรอยสลักอักษรอยู่
และมีฉันบังเอิญเดินอ่านดู
อาจรับรู้ทั้งหมดและจดจำ
ความรู้สึกดีดีมีความหมาย
แต่วันนี้เกินสายบ่ายจนค่ำ
ฉันก็ยังรับปากและอยากทำ
ด้วยรู้สึกลึกล้ำอันจำเป็น
เธอบอกว่าเขียนไว้บนชายหาด
ซึ่งเธอคาดและฝันว่าฉันเห็น
ฉันจึงเดินหาไปอย่างใจเย็น
อยากให้เป็นอย่างคำเธอจำนรรจ์
บนชายหาดสีชาฉันหาแล้ว
เสียงเธอแว่วยังอยู่ในหูฉัน
"ความรักยังคงทนจนปัจจุบัน"
ข้อความนั้นจึงคงทนอยู่บนทราย
คลื่นเวลามาสาดไม่อาจซัด
คงคมชัดเรื่อยไปไม่สูญหาย
ยังชัดเจนในหูไม่รู้วาย
และไม่มีวันสลายจากสายตา