ประหนึ่งเหมือนเปิดม่านการแสดงสปอตไลท์ฉายแสงเริ่มสาดสีแล้วบรรเลงเพลงกล่อมย้อมฤดีรอปิดม่านอีกทีที่ลาจรทั้งชั้นต่ำชั้นสูงจูงลูกหลานเก็บตำนานบรรจุอนุสรณ์เดินเรียงรายเคียงข้างทางสัญจรสู้แดดร้อนยอมทนไม่บ่นกันขอคืนนี้มิตรสหายคลายผ่อนพักถึงไร้ตักอุ่นอิงเหมือนมิ่งขวัญแต่จงหลับฝันเห็นเป็นอัศจรรย์ว่ากำนันกำชัยมาให้เรานอนหลับฝันดีมิตราทุกท่าน...ทางข้า่งหน้าแม้จะลำ่บากเพียงใดเราจะฝ่าฟันไปด้วยกัน.....ด้วยจิตคาราวะ....แก้วประภัสสร....๑๖ / o๑ / ๒๕๕๗ขอบคุณภาพจาก fb อาจารย์เจิมศักดิ์ ปิ่นทองค่ะ