ไม่ปรารถนาอื่นใดต่อไปแล้วใจเหมือนแก้วทนไฟแค่ใบหนึ่ง
ที่อาจทนไฟฟอนร้อนเร้ารึง
ที่ยามผึ่งลมเย็นไม่เป็นไร
รู้ว่าใจบอบบางอย่างที่สุด
จึงสมมุติให้ใจทนไฟได้
จะไม่ป้องไม่เป่า...เถอะเผาไป
แก้วทนไฟที่สมมุติอาจสุดทน
อาจจะแตกแล้วสลายกลายเป็นเถ้า
หรือเป็นเป้าที่แท้มาแต่ต้น
บางเวลาบางครู่แก้วรู้ตน
แต่บางหนแก้วปลื้มหลงลืมตัว
ยังพึ่งพิงอิงไฟขอไออุ่น
เพราะความคุ้นความเคยเลยฝังหัว
แต่บางทีส่วนลึกก็นึกกลัว
เมื่อใจตัวหวุดหวิดจะติดไฟ
โลกนี้ไม่มีไฟที่ไม่ร้อน
หรือหนีก่อนใจเราถูกเผาไหม้
ซึ่งอาจเสียน้ำตาด้วยอาลัย
เพราะอิงไออุ่นเอื้อนานเหลือเกิน
แต่ห้ามไฟไหม้ลามห้ามไม่ได้
ถึงเคยใกล้เคยเคียงเพียงผิวเผิน
วันนี้ไฟเกรี้ยวกราดไม่อาจประเมิน
จะเผชิญไฟฟางนั้นอย่างไร
1102
2
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
