เพื่อนกินหาง่าย

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

อากาศเปลี่ยนขึ้นลงไม่คงที่
บางวันมีฝนโปรยโชยปุยขาว
แต่บางวันแดดส่องมองพริ้งพราว
ประเดี๋ยวร้อนประเดี๋ยวหนาวรำคาญใจ

กินอาหารร้านจีนแขกฝรั่ง
ก๋วยเตี๋ยวดังเวียดนามมีชามใหญ่
ร้านอินเดียจาปาตีกะหรี่ให้
ซุปเคอรีชื่อไทยฝรั่งทำ

อาทิตย์นี้วันหยุดสุดเบื่อหน่าย
ต้องเปลี่ยนถ่ายอาหารคร้านกินซ้ำ
หาอาหารพื้นเมืองข้าวโพดสีคล้ำ
ควายไบซั่นเขาทำย่างน้ำตก

มีข้าวป่าเป็ดอบสลัดผัก
เนื้อกวางเป็นเมนูหลักที่หยิบยก
อินเดียนแดงถือเป็นมรดก
เหมาะสำหรับบริโภคผู้มาเยือน

ไม่ดั้นด้นไปกินถึงถิ่นไหน
เขามีให้"มิวเซี่ยม"เตรียมรับเพื่อน
มาถึงเมืองอเมริกาเกือบครึ่งเดือน
ร้านอาหารกลาดเกลี่ยนให้ลิ้มลอง...


        วันหยุดอยากหาอะไรแปลก ๆกินบ้าง เพื่อนใหม่เขาเลยแนะนำให้ไปกินอาหารของอินเดียนแดง มีร้านอาหารที่
National Museum of The American Indian  นัดไปเจอกันที่นั่น แต่ที่พักเรา Villa Leeห่างจาก DC ประมาณ ยี่สิบโล ไปสดวกที่สุดก็นั่งรถเมโทร(รถรางใต้ดิน+บนดิน)สถานี Dunn Loring ไม่มากนักนั่งรถเมล์ไปก็ได้ก็เลยไปรถเมโทรซื้อตั๋วลงที่สถานี Federal Center อยู่เยื้องกับศาลาว่าการวอชิงตัน ที่รูปร่างเหมือนพระที่นั่งอนันตสมาคมของเรานั่นแหละทั้งอยู่ใกล้กับ มิวเซี่ยม อินเดียนด้วย
         เพื่อนใหม่ อิอิ จะเป็นเพื่อนกินหรือเปล่าก็ยังไม่รู้บอกว่ารีบกินที่ร้านอินเดียนแดงซะก่อนเที่ยงเดี๋ยวคนจะเยอะรอคิวนาน อาหารมีหลากหลายเห็นขายดีก็แฮมเบอรเกอรเนื่อกวางเนื้อไก่งวง เนื้อควายไบซั่น เราสั่งขนมปังทำจากข้าวโพดสี่ม่วง ๆ สลัดผักเป็ดอบ เนื้อควายไบซันย่างน้ำตก(เรียกตามไทย)ซุปฟักทอง ข้าวป่าเม็ดดำ ๆอร่อยมาก นอกนั้นเพื่อนสั่งถั่วแปลก ๆเม็ดไม่เคยเห็นทำคล้าย ๆผัด อาหารลักษณะประหาด ๆไม่กล้าสั่งอีกหายอย่าง
          อิ่มหนำสำราญแล้วก็ข้นไปดูบนพิพิธภัณท์ ดูเรื่องราวของอินเดียนหลายต่อหลายเผ่าพันธู์ มีวิดิทัศน์ให้เปิดชมเองด้วย ได้ของที่ระลึกเป็นหนังสือมาเล่มนึง ที่นี่ไม่ต้องเสียภาษีไม่ว่าจะกิน หรือซื้ออะไร