ภายใต้ร่มขุนเขาและเงาไม้
มีที่ไร้แสงทองสาดส่องถึง
อีกมีเสียงครวญคร่ำพร่ำรำพึง
เหตุใดจึงมืดมัวไม่ทั่วกัน
ปรัศนีย์คำถามตามหลอนหลอก
เสียงเล่าบอกให้ฟังยังเหมือนฝัน
ความคิดเห็นบางอย่างยังต่างกัน
ยิ่งนับวันยิ่งถ่างห่างกันไป
หรือจะโทษขุนเขาเงาพฤกษา
ไม่นำพาแสงทองให้ผ่องใส
แทนจะขับความมืดดำแสงรำไร
กลับบังไว้ซ้ำสองให้หมองกัน
บุญพร้อม 16 พ.ย. 2556 15:11 น. - ID 147911 
1641
2
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
