อย่าเหลือรอย

พฤหัส กฤษชยรักษ์

การอำลามาถึงพึงตระหนัก
แม้เรื่องรักต้องพรากยากจะฝืน
ชีวิตสิ้นสูญไปไม่หยัดยืน
ไม่อาจฟื้นสืบสาวเรื่องราวใด
ปลดให้สิ้นทุกห่วงเป็นบ่วงพิษ
ทำให้จิตเศร้าหมองไม่ผ่องใส
ลืมเสียเถิดความหลังที่ฝังใจ
หากเ้หลือไว้อาจนำมาย้ำตรอง

ยามกลบฝังหวังว่าเอาหน้าคว่ำ ไม่จดจำหน้าใครให้หม่นหมอง โลกเหลวแหลกยุ่งยากไม่อยากมอง เป็นธุลีฝุ่นละอองเพียงเดียวดาย

อย่าเก็บงำเรื่องราวทุกคราวครั้ง ปล่อยให้เป็นความหลังที่สูญหาย เพียงความรักไร้ค่าอย่าฟูมฟาย สิ่งสุดท้ายหลุมฝังก็พังภินท์

ในส่วนลึกสำนึกรู้อยู่เต็มอก

เมื่อดวงตกความรักปลักสิ้น

ให้สังขารเป็นทานไส้เดือนดิน

ไม่ยลยินห่วงหาอาทรใด....

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน