เพียงขอให้ได้แอบชมได้แอบชื่น ฝันยามตื่นพาสุขล้นกมลได้ แม้หวังชิดหวังเชยเขนยละมัย รู้ตัวว่าหวังไกลเกินไปแล้ว จะขออยู่อย่างกระต่ายไร้คุณค่า ไม่อาจกล้าเอื้อมคว้าจันทราแก้ว ขอได้อาบแสงฉายพร่างพรายแพรว เพียงพอแล้วสำหรับชายที่พ่ายรัก จะยอมช้ำก่อนจะตรมระบมช้ำ ยอมระกำก่อนวิตกอกจะหัก แม้นแววตาเย้ายวนเจ้าชวนชัก ก็ตระหนักมิใช่ชายที่หมายปอง เสน่ห์นางหว่านโปรยโรยระริน เกี่ยวใจชายชาวดินถวิลพ้อง ลืมว่าสูงเลิศเลอเผยอมอง แล้วก็ต้องร่วงหล่นกมลราญ จึงหันหลังจากลาดอกฟ้าหรู ลงมาอยู่แดนดินถิ่นสถาน เป็นชายเช่นหนุ่มเหน้าเจ้าสำราญ ประสบการณ์ร่วงจากฟ้าจะจำไว้ รู้ว่าดินควรปองมองดอกดิน ดอกกระถินดอกหญ้ามาคว้าไขว่ ประดับแซมสมสวยด้วยดอกไม้ เสียบบนแจกันใจชายชาวดิน (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 8 พ.ค. 2545 20:45 น. - ID 14784 
786
0
0
8 พฤษภาคม 2545 23:58 น. - comment id 48419
รู้ว่าดินควรปองมองดอกดิน ดอกกระถินดอกหญ้ามาคว้าไขว่ ประดับแซมสมสวยด้วยดอกไม้ เสียบบนแจกันใจชายชาวดิน ชอบจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
