ฟังเสียงคลื่นทะเลยามพัดหวนทำให้ชวนน่าฟังน่าหลงใหลเหมือนกับใจคน ที่อ้างว้างอยากมีใครคอยห่วงใย ใกล้ใกล้ดูแลกันแต่ทั้งนี้มันก็ได้ แค่เพียงฝันนานนับวันยิ่งอยู่ใกล้ เหมือนยิ่งห่างเหมือนเส้นทาง ที่ยังอีกยาวไกลถึงอย่างไรก็ยังดี..ที่มีเธอคอยส่งเสียงเป็นคลื่นลมยามฉันเหงาแม้ว่าเราไม่สามารถคู่กันได้แต่ใจนั้นยังสัมผัสได้ถึงกันยามที่ฉันอ้างว้างและเดียวดายเธอก็คือแสงสุดท้าย..เป็นเพื่อนกันยามคิดถึง