๑มิตรรักฉันท์(ฉัน)ใฝ่ฟื้น ฟูคำ กาพท์เฮย

น้ำ

๑มิตรรักฉันท์(ฉัน)ใฝ่ฟื้น    ฟูคำ กาพท์เฮย     
ใครใคร่รู้จดจำ            อ่านได้
ใครเกลียดอักษรทำ       คนป่า นาพ่อ
ใครเยอะกวีไซร้              แน่แท้ คนดงฯ
๒มามะสรนุกให้               หอมวลีเฮย
แสนดอกดวงสร้อยศรี      สดไซร้
ล้านล้านบาทคงมี              พองบ ประมาณ
ถามฝากหนี้สินให้             ลูกเต้า สืบสาน(ส่งดอก)ฯ
๓ยามเยาว์เห็นโลกล้วน         แสนสนุก
เปนหนุ่มสาวหลงสุข                ค่ำเช้า
กลางฅนเริ่มเห็นทุกข์               สุขคู่ กันนอ
ตกแก่จึงรู้เค้า                        ว่าล้วนอนิจจัง ฯ( สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ)
๔ขลังร่ายมนต์กาพท์กี้          กังวาน กังสดารเฮย
เหงง่ หงาง่ ระฆังขาน           โสตซ้อง
คำหวานหว่านกล้าวาน         มานะ มาอ่านฮา
เขียวขุ่นร้องทุ่งท้อง               รวงกวีศรีสวัสดิ์ฯ(พิพัฒนาสถาพรมงคลชัยทุกๆท่านเอย)
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน