สวัสดี.. นางฟ้าของคนเศร้า
คนที่เข้ามาช่วยคลายใจที่ขม
คลายใจขื่นให้คืนคลายหายระทม
กู้ใจจ่มที่จมคว่ำ ในน้ำตา
คำปลอบเธอ เป็นถ้อยคำค้ำประคอง
มันซับหมดน้ำตาหมอง ที่นองหน้า
จะกี่นานผ่านแค่ไหนในเวลา
เสมอมา.. อยู่เป็นเพื่อนเสมือนเงา
ขอขอบคุณ ที่ปลอบเศร้าบรรเทาปวด
ครั้งร้าวรวด ใจโทรมทรุดสุดร้อนเร่า
ผ่อนให้หายคลายที่ร้อนผ่อนให้เบา
สอนว่าเศร้า คือส่วนหนึ่งซึ่งสำคัญ
สำคัญที่ ใจประจักษ์รู้จักเศร้า
เรียนใจเราให้แจ้งใจในที่นั่น
เศร้าคือเศร้า แค่ใจเรารู้เท่าทัน
ไม่ถือมั่น มันก็หาย แล้วคลายจาง
.. น้ำตาหยาดสุดท้ายนี้ ที่หยาดหยด
ช่างงามงดเปล่งประกาย ..พริบพรายพร่าง
เก็บประดับไว้กับใจไปพลางๆ
ก่อนสวมใส่ให้นิ้วนาง ..นางฟ้าน้อย