เราต่างอยู่ ในอุ้งหัตถ์ มัจจุราช
ทั้งอำมาตย์ จนมี ผู้ดีไพร่
ต่างก็หนี ไม่พ้น ทุกคนไป
ล้วนสิ้นใจ เพราะหัตถ์ มัจจุรา
เมื่อชีพอยู่ อาจเหลิง ระเริงเล่น
มีความเห็น ชีพนั้น มันของข้า
ย่อมมีสิทธิ เลือกใช้ เพื่อได้มา
ตามแต่ใจ ของข้า ถ้าต้องการ
ใกล้กำหนด หมดลม iระทมทุกข์
โรคภัยรุก เยี่ยมยาม ตามผสาน
ทรัพย์สมบัติ ช่วยได้ ก็ไม่นาน
ยมบาล ท่านตามติด คิดบัญชี
สงบเถิด มนุษย์ หยุดเสียเถิด
ต่างก็เกิด เพื่อตาย กลายเป็นผี
หากท่านยาก ลำบาก จะฝากดี
ก็ยังมี กลางกลาง เป็นทางเดิน
บุญไม่ทำ กรรมอย่าสร้าง ให้ขวางโลก
เรื่องสุขโศก รอคิว ก็ผิวเผิน
ห่วงผูกรัด มัดกาย คลายแน่นเกิน
พร้อมเผชิญ ความตาย ให้กลายดี