ว่าวจุฬา

ชโลทร

ทวนกระแส แปรลมเกรี๊ยว เอี๊ยวขึ้นสูง
สูงสุดกู่ ลู่ลมกราด ผงาดฟ้า
ฟ้าพโยม โหมกระหวัด พัดทายท้า
ท้าเรี่ยวแรง จุฬาน้อย ร้อยหนามไหน่
ไหน่หนามเหน็บ ให้เจ็บแสบ แปลบถึงทรวง
ทรวงชอกช้ำ ระกำทรวง หน่วงทรวงใน
ในน่านฟ้า จุฬาน้อย ลอยล่องไป
ไปสู่ห้วง นภาลัย แม้ใครฉุด
ฉุดรั้งดึง ขึงเชือกเว้า เว้าขึ้นสูง
ลมชักจูง ให้สูงกว่าสูง จนสูงสุด
อุปสรรค หนักอกอึ้ง โถมประทุษ
ถึงที่สุด จะแกร่ง ยิ่งกว่าแกร่ง
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน