เธอคงหลงลืมเลือนเพื่อนคู่ใจ ไม่เคยทิ้งห่างไกลคอยปลอบขวัญ ทั้งคำรักเคยวอนอ้อนสัมพันธ์ ยังคงมั่นต่อเธอเสมอมา
เพียงเพราะเธอมองเห็นเป็นตลก แม้จะว่าเพ้อพกไม่ถือสา ตอยเฝ้าหวงห่วงใยถึงไกลตา ยังหาญกล้าจงรักมั่นภักดี
หาว่าเมาเมียเผลอเพ้อรำพัน หากพบกันเมื่อไรในวิถี โอกาศไหนเมื่อไหร่คงจะมี ได้สบตาอีกสักทีต้องเปลี่ยนใจ
มารักฤกษ์ที่สุดหยุดฉันทา เรื่องความหล่อล้ำหน้ากว่าหนุ่มไหน คร้านจะรีบยิ้มรับอย่างเร็วไว ท้าว่ารักกันไม๊ รักกันไม๊ ซะอีกนะซี....