กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก กุ๊กกรู
เรืออาทิตย์เที่ยวเช้าตรู่วิ่งฉิว
ลมทะเลเห่พัดสนใบหล่นปลิว
ลอยคว้างล่องละลิ่วลงสู่ทราย
สายตาจ้องสอดส่องคอยจ้องจับ
เพียงรอยเท้าลึกลับกลับจางหาย
ยังสับสนสงสัยอยู่ไม่คลาย
มิวางวายคิดห่วงหาใจอาวรณ์
คอยติดตามถามไถ่ด้วยใคร่รู้
จึงเฝ้าดูด้วยสายตาไม่กล้าถอน
ตั้งแต่เช้าจนสิ้นแสงตะวันรอน
จวบแดดอ่อนส่องแสงงามอร่ามตา
เจอเจ้าตัวต้นตออยู่ตรงนี้
เฝ้าออดอ้อนจู๋จี๋อยู่ตรงหน้า
ใครจะจ้องมองอย่างไรไม่นำพา
ใครจะว่าอย่างไรไม่สำคัญ
จนสุดท้ายช้ำใจไม่มีสุข
เต็มด้วยทุกข์เต็มหัวใจไม่เห็นฝัน
มันแผดเผาเศร้าใจไม่เว้นวัน
สุดท้ายพลันจมหายมลายลง
ทุกข์ตรมอยู่เพียงตัวตนเดียว
โดดเดี่ยวเศร้าใจด้วยไหลหลง
จวบจนสิ้นลมหายใจให้คิดปลง
หมดสิ้นลงด้วยหมดรักขอพักใจ
ร้อยฝัน 20 พ.ค. 2556 23:50 น. - ID 147170 
2261
17
6
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
