บ้าน(ต้นไม้)ที่หายไป
เปลวเพลิง
บ้านผมเป็นตอไม้ไปแล้วครับ
ป่าใหญ่เหลือคณานับกลับเตียนโล่ง
เมื่อมานั่งทัศนาลืมตาโพลง
อยากจะโก่งคอร่ำคร่ำครวญคราง
ก็แต่ก่อนต้นไม้ในป่านี้
ยังมากมีสุขสบายไปทุกอย่าง
ใบบังแดดแผดเผาให้เบาบาง
ลำต้นต่างเคหาสน์ราชวัง
และที่นี่คือที่ใช้ชีวิต
ซึ่งใบพิษเป็นอาหารหว่านความหวัง
แม้ไฟป่าถาโถมโหมประดัง
บ้านผมยังแตกหน่อต่อชีวี
เพียงจากไปไม่นานบ้านก็เศร้า
เหลือแต่ความว่างเปล่าไปแล้วนี่
ต้นยูคาลิปตัสเคยมามี
เหลืออนุสาวรีย์มีแต่ตอ
บ้านผมเป็นตอไม้รอให้กลับ
ผมเจ่าจับสับสนคนจริงหนอ
ไยเขาไม่หวง รัก รู้จักพอ
เอาแต่ก่อการทำลายไม่เว้นวัน
หัวใจผมโดนกระแทกแหลกแล้วครับ
ไร้บ้านซึ่งยามกลับจะรับขวัญ
โหยสะอื้น หงอยเหงา เศร้า จาบัลย์
ปวดร้าวอย่างเงียบงันเท่านั้นเอง
เปลวเพลิง 28 เม.ย. 2556 01:33 น. - ID 147074 
1178
6
4
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
