ปริศนาหลังม่านหมอก
เปลวเพลิง
ในหมอกเมฆเวิ้งว้างอันว่างเปล่า
จะก้าวเท้ายังยากลำบากหลาย
ก่อนเราฝันถึงดาวอันพราวพราย
เดี๋ยวนี้คล้ายยากยลเห็นหนทาง
กับกระแสลมฤดูพัดขู่ข่ม
หนาวระบมเจ็บประดังทั่วทั้งร่าง
เหม่อมองหาสายรุ้งรุ่งรางชาง
เสมือนอย่างเพื่อนจิตและมิตรใจ
ความหวั่นเกรงเริ่มผสมห่มลงแล้ว
กลัวผิดแนวทางถนนจนหวั่นไหว
อนาคตที่สุดแคว้นไกลแสนไกล
มีรูปร่างเป็นอย่างไรก็ไม่รู้
แต่บทเพลงดอกไม้แห่งสายหมอก
พลิ้วมาบอกรหัสว่าต้องกล้าสู้
โพ้นม่านเมฆหมอกบังเบื้องหลังภู
มีประตูสีทองเป็นของเรา
กายจึงยังแกร่งกร้านการเช่นนี้
มีเท้าด้านดำปี๋ที่ไม่เขลา
เก็บสะสมประสบการณ์ผสานเชาวน์
เร่งไฟเร้าศรัทธาอยู่อาจิณ
จึงพบว่าวันนี้มิว่างเปล่า
พบเพื่อนผู้ย่ำเท้าผจญถิ่น
ซึ่งมีฝันอันกล้าเย้ยฟ้าดิน
ร่วมหลั่งรินสายใจไม่คลอนคลาย
ตอนนี้ม่านหมอกบางเริ่มจางแล้ว
เห็นบางสิ่งพรายแพรวที่สุดสาย
คือดาวทองหรือประตูสู่ความตาย
เกินจักทายหากมิกล้าไปหามัน