ปริศนาหลังม่านหมอก

เปลวเพลิง

ในหมอกเมฆเวิ้งว้างอันว่างเปล่า
จะก้าวเท้ายังยากลำบากหลาย
ก่อนเราฝันถึงดาวอันพราวพราย
เดี๋ยวนี้คล้ายยากยลเห็นหนทาง

กับกระแสลมฤดูพัดขู่ข่ม
หนาวระบมเจ็บประดังทั่วทั้งร่าง
เหม่อมองหาสายรุ้งรุ่งรางชาง
เสมือนอย่างเพื่อนจิตและมิตรใจ

ความหวั่นเกรงเริ่มผสมห่มลงแล้ว
กลัวผิดแนวทางถนนจนหวั่นไหว
อนาคตที่สุดแคว้นไกลแสนไกล
มีรูปร่างเป็นอย่างไรก็ไม่รู้

แต่บทเพลงดอกไม้แห่งสายหมอก
พลิ้วมาบอกรหัสว่าต้องกล้าสู้
โพ้นม่านเมฆหมอกบังเบื้องหลังภู
มีประตูสีทองเป็นของเรา

กายจึงยังแกร่งกร้านการเช่นนี้
มีเท้าด้านดำปี๋ที่ไม่เขลา
เก็บสะสมประสบการณ์ผสานเชาวน์
เร่งไฟเร้าศรัทธาอยู่อาจิณ

จึงพบว่าวันนี้มิว่างเปล่า
พบเพื่อนผู้ย่ำเท้าผจญถิ่น
ซึ่งมีฝันอันกล้าเย้ยฟ้าดิน
ร่วมหลั่งรินสายใจไม่คลอนคลาย

ตอนนี้ม่านหมอกบางเริ่มจางแล้ว
เห็นบางสิ่งพรายแพรวที่สุดสาย
คือดาวทองหรือประตูสู่ความตาย
เกินจักทายหากมิกล้าไปหามัน				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน