เป็นมนุษย์ ว่าเลิศ ประเสริฐนัก
ที่เป็นหลัก คือฝัน อันยิ่งใหญ่
เป็นพลัง ขับเคลื่อน ให้เลื่อนไป
มีสมใจ ผิดหวัง ให้นั่งตรอง
เพื่อให้ถึง จุดหมาย ที่ใจอยาก
ถึงจะยาก ยิ่งเหลือ เพื่อสนอง
ให้ความอยาก ของตน นั้นสมปอง
เรื่องครรลอง แม้จะผิด ไม่คิดกลัว
จึงเกิดมือ สั้นยาว ให้ร้าวแหลก
คำที่แจก ให้กัน นั้นก็มั่ว
ยกเอาคน ไปเปรียบ เทียบควายวัว
ทีเรื่องตัว บอกฉลาด ชาติต้องการ
เป็นมนุษย์ ให้เลิศ ประเสริฐศรี
จำต้องมี ธรรมไว้ ใช้ประสาน
เหลือเมตตา เอาไว้ ให้เป็นทาน
ทุกภัยพาล ย่อมคลาย หายไปเอง