ฤดูที่เหงา

แมงกุ๊ดจี่

บรรยากาศเงียบงันสุดกลั้นไหว
ราญหัวใจหวาดกลัวหม่นมัวหมอง
ฟ้าสลัว  "ค่ำแล้ว"  แผ้วผินมอง
น้ำตานองแต่งแต้มสองแก้มนวล...

ทอดสายตามองไกลไฟระยับ
สุดระงับความขมจากลมหวน
คอยลอบเวียนรำลึกพานึกทวน
ร้าวปั่นป่วน...ร้อนรุ่มสุมภายใน...

ชะรอยกรรมบันดาลมาพาลพบ
หรือบรรจบด้วยบุญคอยหนุนไว้
จึงติดอยู่กงเกวียนมิเปลี่ยนไป
จิตเอื่อยไหลลงต่ำดั่งย้ำเตือน...

มือน้อยกราบน้อมจิตอธิษฐาน
มาบนบานน้ำตาพราวจึงกล่าวเอื้อน
ขอลูกนี้...พ้นโศกวิโยคเลือน
ทุกข์คลาดเคลื่อนห่างวิถีชีวีงาม...


				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน