บรรยากาศเงียบงันสุดกลั้นไหว
ราญหัวใจหวาดกลัวหม่นมัวหมอง
ฟ้าสลัว "ค่ำแล้ว" แผ้วผินมอง
น้ำตานองแต่งแต้มสองแก้มนวล...
ทอดสายตามองไกลไฟระยับ
สุดระงับความขมจากลมหวน
คอยลอบเวียนรำลึกพานึกทวน
ร้าวปั่นป่วน...ร้อนรุ่มสุมภายใน...
ชะรอยกรรมบันดาลมาพาลพบ
หรือบรรจบด้วยบุญคอยหนุนไว้
จึงติดอยู่กงเกวียนมิเปลี่ยนไป
จิตเอื่อยไหลลงต่ำดั่งย้ำเตือน...
มือน้อยกราบน้อมจิตอธิษฐาน
มาบนบานน้ำตาพราวจึงกล่าวเอื้อน
ขอลูกนี้...พ้นโศกวิโยคเลือน
ทุกข์คลาดเคลื่อนห่างวิถีชีวีงาม...