ในคืนร้อน..นอนฝันร้าย ทุกอย่างกลับกลายเป็นความหลัง ตื่นขึ้นมากับความรัก ที่ผุพัง มีเพียงฉันที่อยู่ฟังเสียงน้ำตา อยากจะหยุดตะวัน ไม่ให้ขึ้น และไม่อยากให้ดวงจันทร์คืนท้องฟ้า ไม่อยากให้ความมืด ใด ๆ ส่องแสงมา ไม่อยากให้โลกเห็นน้ำตา.. ไม่อยากให้ใครรู้ว่า.. คิดถึงเธอ
6 พฤษภาคม 2545 23:33 น. - comment id 48025
อ่านแล้วเศร้าเนอะ เขียนตอนจบเอง กลับมา เศร้าเอง ทามมายมานเศร้าจังเนอะ
6 พฤษภาคม 2545 23:38 น. - comment id 48033
พี่อ่านแล้วยังเศร้าเลยจ้า...
7 พฤษภาคม 2545 21:13 น. - comment id 48210
เศร้า...แต่เพราะมากจ้ะ
16 พฤษภาคม 2545 10:49 น. - comment id 50078
เพราะมากเลยค่าาา ต่างคนต่างแต่งกลอนเพราะอยู่แล้ว มาอยู่ด้วยกัน ยิ่งเพราะไปใหญ่เลย อืมมมมม พี่แพรวา กำลังจะได้ทำหนังสือกลอนกับใยไหมใช่อ่ะเปล่า ได้ข่าวมา ตอบหน่อยน้าาา