เสี้ยวอาวรณ์

ผู้หญิงช่างฝัน


เงียบงำ...

ในห้องแห่งทรงจำ ณ ค่ำนี้

เลือนรางห่างหายไปทุกที

ความอบอุ่นที่เคยมีในหัวใจ

กาลเวลา..

มิอาจย้อนคืนมาใช่หรือไม่

ผ่านมาแล้ววันวารย่อมผ่านไป

เอื้อมคว้าเอาไว้ได้เพียงอาวรณ์

 

จากนี้...

คงไม่มี..เหมือนกันกับวันก่อน

ทิ้งไว้เพียงเรื่องเล่าขานผ่านคำกลอน

เอาไว้ย้อนคำนึง.. คิดถึงกัน

 

 

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน