ถึงหน้าร้อนยังนอนเหงา
มวลภมร
ถึงเวลา หน้าร้อน ยังนอนเหงา
แม้เพียงเงา
ของใคร ยังไม่เห็น
มีเพียงเรา
นั่งเหงา เช้าถึงเย็น
ยังไม่เห็น
มีใคร มาใกล้กัน
ถึงเวลา หน้าร้อน พอนอนได้
แม้ไม่มี
ใครใหน ให้เคียงฝัน
มีแค่เรา
เหงาเหงา ไปวันวัน
ถึงยามฝัน
ยังฝัน เพียงเดียวดาย
ถึงเวลา หน้าร้อน ยังนอนเปลี่ยว
นอนคนเดียว
เหลียวหา น่าใจหาย
มีแค่เรา
แค่เงา มาเคียงกาย
ต้องนอนคว่ำ
นอนหงาย เพียงลำพัง
ถึงเวลา หน้าร้อน นอนไม่หลับ
ยังกระสับ
กระส่าย ด้วยใจหวัง
เพียงสักคน
เคียงอยู่ คู่กายจัง
เพื่อจะนั่ง
ชมจันทร์ กันสองคน
ถึงเวลา หน้าร้อน นอนดีกว่า
นอนแก้ผ้า
คลายร้อนได้ ไม่สับสน
อยู่คนเดียว นอนสบาย ไร้กังวล
ไม่อายคน นอนอยู่ เพียงผู้เดียว