ชายหนุ่มเลิกงานกลับบ้านช้า ลูกชายมองนาฬิกาก่อนเข้าบ้าน เด็กน้อยตัดสินใจอยู่เนิ่นนาน พ่อครับชั่วโมงทำงานได้เท่าไร? ชายหนุ่มมองลูกชายแล้วหงุดหงิด มันใช่สิทธิ์ลูกควรรู้แล้วหรือไม่? เอาเถอะถ้าลูกอยากรู้...ขอตอบไป 20 เหรียญ เขาคิดให้ต่อโมงยาม เด็กน้อยยืนนับนิ้วตีหน้าเศร้า ก่อนจะบอกเสียงบางเบาเกินหักห้าม ผมขอยืม 10 เหรียญก่อน-ค่อยติดตาม พรุ่งนี้จะพยายามมาใช้คืน ชายหนุ่มตวาดเปรี้ยงเสียงดังลั่น นี่มันลูกของฉันหรือคนอื่น หยุดคิดเรื่องโง่โง่..ดับไฟฟืน วันพรุ่งนี้และมะรืนต้องไปเรียน วันรุ่งขึ้นชายหนุ่มเริ่มหายโกรธ พ่อขอโทษ...พ่อให้ลูกยืม 10 เหรียญ บอกพ่อหน่อยที่เมื่อคืนเจ้าวนเวียน เจ้าจะเอาเงิน 10 เหรียญไปทำอะไร? เด็กน้อยค่อยรวมเศษเหรียญสะสมมา รวมเป็น 20 เหรียญกว่ากำกอบไว้ ผมขอซื้อเวลาพ่อที่หายไป วันนี้กินข้าวเย็นไหม...ซักหนึ่งชั่วโมง!!!
5 มีนาคม 2556 22:54 น. - comment id 1256203
ผมแอบตามมาจากเฟซบุ๊ค มาอ่านกลอนนี้อีกรอบ ในยุคที่อารยธรรมล้ำหน้าไกล ต่างตัวใครตัวมันกันทุกคน อันที่จริงพ่อแม่ก็ทำด้วยจุดประสงค์ที่ดิครับ แต่ว่าบางทีทำมากไปจนหลงลืมอะไรบางอย่างซึ่งมีค่าไม่แพ้กันไปเสียได้ ........................................................ นักทำงานทุกท่าน ทุ่มเทให้กับงานแล้วอย่าลืมทุ่มเทให้ครอบครัวด้วยนะครับ
6 มีนาคม 2556 10:06 น. - comment id 1256267
อ่านแล้วน้ำตาซึม.... ค่าแรงพี่ใบไม้ชั่วโมงละเท่าไหร่คะ.. แซมจะเก็บตังค์ไว้.... ซื้อเวลาซักวัน.... ให้มาเขียนกลอนให้แซมอ่าน ขอให้พี่ใบไม้มีความสุขค่ะ... มะขิ่น De Cal.
6 มีนาคม 2556 11:46 น. - comment id 1256271
อื้อ ควรให้เวลากับเด็ก ๆ มาก ๆ
6 มีนาคม 2556 14:38 น. - comment id 1256281
ยอดเยี่ยมเลยครับ ..เวลาที่ลูกรอซื้อ..เพื่ออยู่กับพ่อ..
10 มีนาคม 2556 12:28 น. - comment id 1256466
ผมอ่าน ทำไมดูจะเศร้าๆๆ ถ้าพ่อไม่เข้าใจลูก สงสัยจะเป็นอีกเรื่องล่ะมั้งครับ แหะๆๆ
10 มีนาคม 2556 15:05 น. - comment id 1256498
สงสารเด็ก ๆ ในยุคปัจจุบันนะค่ะ ไม่ค่อยมีเวลาอยู่พร้อมหน้าครอบครัว