หญิงบ้า

19 กุมภาพันธ์ 2556 23:32 น. - comment id 1255526

ให้ฉันเป็นบทกวียามนิทรา
ที่คอยเฝ้าห่วงหาก่อนหลับฝัน
อาจไม่งามเด่งดวงเท่าดวงจันทร์
มิอาจปันแสงแข่งกับดวงดาว

ฉันขอเป็นเพียงบทกวีเก่า
คอยบอกเล่าเว้าวอนตอนง่วงหาว
อยู่เคียงข้างขับกล่อมเธอทุกคราว
คืนนี้ขอเป็นเจ้าสาวในฝันเธอ 

#จบทะแม่งๆ 555

ครูกระดาษทราย

20 กุมภาพันธ์ 2556 06:13 น. - comment id 1255529

เพราะเธอคือลมหายใจ
จึงฝั่นใฝ่ทุกนาที
เพราะเธอคือบทกวี
ไพเราะที่จะคณา

 คิดถึงคุณก้าว...ที่กล้า

พจนา/หนังสือ

20 กุมภาพันธ์ 2556 06:15 น. - comment id 1255530

สวัสดีครับ   

ปักษาสวssค์

20 กุมภาพันธ์ 2556 07:23 น. - comment id 1255533

สวัสดียามเช้า ค่ะคุณก้าวที่กล้า  แอบมาอ่านกลอนเพราะๆสุขใจยามเช้านะคะ

เพียงพลิ้ว

20 กุมภาพันธ์ 2556 07:53 น. - comment id 1255534

หมายถึงน้องกานต์แน่เลยนะคะ อิอิ

Dao

20 กุมภาพันธ์ 2556 11:04 น. - comment id 1255555

บทกวีชีวิตสถิตย์อยู่
เคียงคู่คนขานอ่านเขียน
ร้อยเรียงคำต่อล้อเลียน
วงเวียนชีวิตจิตใจ......

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

20 กุมภาพันธ์ 2556 14:31 น. - comment id 1255569

กลอนนี้แต่งได้ ความหมายมากๆๆ  
พี่กล้า...จะก้าวว  มาคราวนี้ มาบอกรักผมสินะครับ  แหะๆๆๆ

เพราะคือเธอเสมอมาอย่าแปลกเปลี่ยน
ดุจแสงเทียนส่องทางสว่างไสว
ดุจสายธารเย็นล้ำฉ่ำซึ้งใจ
ดุจไม้ไหวพัดลมห่อห่มกาย

เพราะคือเธอเท่านั้นที่ฉันรัก
จึงขอพักความคิดนิมิตหมาย
มอบพลังรังสรรค์อันผ่อนคลาย
เพื่อสืบสายสรรค์สร้างระหว่างกัน

ปู่กิ่ง

20 กุมภาพันธ์ 2556 14:50 น. - comment id 1255573

อยากให้ทุกๆ บทกวีมีชีวิต อะ จร้า

ยกป

20 กุมภาพันธ์ 2556 15:10 น. - comment id 1255574

ในที่สุดก้อหาเจ้าอารม์เจอ

รูปๆเอามาดูด่วน

เทียนหยด

20 กุมภาพันธ์ 2556 17:43 น. - comment id 1255587

ใช่เพียงแค่อักษรซ่อนความหมาย
หากแทนกายดวงจิตลิขิตของ
คนกวีเรียงร้อยถ้อยทำนอง
กาพย์ร้อยกรองรำพันเพื่อบรรเทา

din

20 กุมภาพันธ์ 2556 18:28 น. - comment id 1255601

เพราะเธอคือบทกวีมีชีวิต
ที่ไพจิตรงดงามมีความหมาย
เป็นบทกลอนแวววาวดังดาวพราย
ก่องประกายอ่อนหวานในบ้านกลอน

น้องมะกรูด:)

20 กุมภาพันธ์ 2556 19:33 น. - comment id 1255616

ไร้แรงบันดาลใจอย่างไรไม่รู้...
ไม่มีบทกวีที่รัก  ไม่มีอะไรในบทกวี  ไม่มีจริงๆ


เป็นกำลังให้มีกวีที่รัก
มีชีวิตที่มีกวีที่รัก  ได้รัก ดั่งที่รัก...


"รัก"  

กุ้งหนามแดง

21 กุมภาพันธ์ 2556 10:41 น. - comment id 1255659

รักในสิ่งเดียวกันเลย 
มาแบ่งปันกันน่ะ น้องก้าว :)

ดวงจันทร์

21 กุมภาพันธ์ 2556 12:37 น. - comment id 1255662

บทกวีมีชีวิตจริงครับ.....

ก้าวที่...กล้า

21 กุมภาพันธ์ 2556 15:25 น. - comment id 1255674

ขอบคุณค่ะคุณหมอ  คุณครู  
คุณพจนา  คุณปักษา
น้องกานต์จ๋า  คุณดาว
กวีน้อย  ปู่กิ่ง
พี่ยาที่น่ารัก  พี่เทียน
พี่ดิน น้องสาวคนดี
พี่กุ้ง  ดวงจันทร์

การที่เรามีบทกวีที่เรารัก
ถึงจะไม่เหมือนใคร แต่ก็ยิ่งใหญ่ในหัวใจเรา นะคะ

รัก (บอกก่อนก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้บอกอีก)

โคลอน

21 กุมภาพันธ์ 2556 15:30 น. - comment id 1255675

เพราะเธอคือบทกวีมีชีวิต
ฉันจึงได้ลิขิตตัวอักษร
ถ่ายทอดความออกมาเป็นบทกลอน
นัยที่ซ่อนซ้อนไว้ใช่คือเธอ



อ่านบทกลอน ก้าวที่กล้าแล้ว อยากแต่งกลอนทุกทีเลย

แก้วประภัสสร

21 กุมภาพันธ์ 2556 20:56 น. - comment id 1255686

รอกินไข่ ไม่ถึงคิวเสียที

ไว้มาใหม่อีกรอบ ย่องๆดู เื่ผื่อใครเผลอค่ะ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

23 กุมภาพันธ์ 2556 21:17 น. - comment id 1255785

คงจะอ่านเราออกเหมือนก.ไก่
จะอ้าปากทีไรก็มองเห็น
เปรียบเราเหมือนหนังสือที่อ่านเล่น
อ่านบ้างเว้นข้ามผ่านไม่อ่านเลย

 บทบู๊สนุกนะจะบอกให้

ก้าวที่...กล้า

24 กุมภาพันธ์ 2556 16:44 น. - comment id 1255817

ขอบคุณค่ะ คุณฝน  พี่เก้ว  คุณฤกษ์

กรต

27 กุมภาพันธ์ 2556 22:28 น. - comment id 1255922

กิงไข่ๆๆ...อิอิ 

เพราะมว๊ากกก ขอบอกๆๆ....

หากฉันเป็นบทกวี
ฉันคงมี...ผิวกาย เป็นลายสือ
เดินย่ำฝัน วันวาร ผ่านโลกลือ
เพื่อคอยสื่อ สิ่งหนึ่ง ไปถึงคน

ที่อ่อนโยน โอนใจให้มีรัก
โลมจิตภักดิ์ พึ่งพิงทิ้งสับสน
เล่าเรื่องราวยาวนานซ่านกมล
ตรึงติดตน...กับฝันนิรันดร์กาล

ได้ขึ้นชั้นวาง...ในเซเว่น จาปรับราคาขายซะรุย อิอิ 

ก้าวที่...กล้า

28 กุมภาพันธ์ 2556 03:47 น. - comment id 1255927

เพราะนะกีรติ 

ตื่นเอาป่านนี้ รู้สึกเหมือนมีใครเรียกเลย  
ปกติต้อง 7 โมง  

สุริยันต์

2 มีนาคม 2556 08:29 น. - comment id 1256062

อยากจะกลับมาเขียนกลอนได้อีกครั้ง แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก เศร้าจัง คงอาจเป็นเพราผมคือบทกวีขาดชีวิตไปแล้วกระมัง

nig...

22 มีนาคม 2556 12:23 น. - comment id 1256956