เมื่อ ตอนเด็กชอบใจไม้กะดก ข้างหนึ่งยกอีกข้างตกกะดกได้ ต้องสมดุลย์จึงเด่นเล่นสบาย ไม่วุ่นวายตามถ่วงเพราะห่วงกัน หากฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดใจไม่ซื่อ ไปยึดถืออีกฝ่ายใช่พวกฉัน กะโดดละผละไปอย่างฉับพลัน เจ้าไม้นั้นย่อมกะดกตกอย่างแรง ไม้กะดกเปรียบหมายคล้ายตาชั่ง มีสองฝั่งสองข้างกระจ่างแจ้ง ตั้งตราชั่งตรงไว้ไม่ตะแคง เรื่องขัดแย้งย่อมลดหมดไปเอง
17 กุมภาพันธ์ 2556 08:50 น. - comment id 1153818
ข้า่งหนึ่งขาวข้างดำถูกยำคลุก เปรยปลอบปลุกเปลี่ยนแปลงแถลงไข ร้อยเล่ห์ลิ้นปลิ้นปลอกหวังหลอกใช้ คนตายไปเปล่าเปล่าเถ้าถ่านฟืน อุดมโกงอุดมการณ์ ณ บ้านนี้ เมืองเสรีชั่วโฉดฆ่าโหดหืน ทิ้งซากรอยหลงเหลือเพื่อเอาคืน คนตายฟื้นคงดีกว่าที่เป็น.....
16 กุมภาพันธ์ 2556 21:49 น. - comment id 1156171
ข้างหนึ่งเหลืองข้างหนึ่งแดงดั่งแกล้งใส่ กระดกไปไม่หยุดจนหลุดกลิ้ง แต่ดันมีเหล่าทหารพาลไล่ยิง สรรพสิ่งจึงวอดวายกลายเป็นจุล มาถึงตอนใส่ไฟและใส่ความ พยายามเคลียตนพ้นจากศูนย์ กระดกเอาความดีที่มีคุณ มาเพิ่มพูนตัวเองเก่งเสียจัง ถ้าเรื่องร้ายป้ายสีชี้ร้องด่า นี่ไม่ใช่พวกข้าอย่าได้หวัง เหยียบให้จมดินตายถึงพ่ายพัง ส่วนความจริงเบื้องหลังค่อยว่ากัน ตั้งเรื่องราวกล่าวหาเอาไว้ก่อน กว่าถึงตอนตัดสินแทบสิ้นขวัญ ยุติธรรมอยู่ที่ไหนมีไหมนั่น กระดานกระดกแต่ละอัน..นั้นสมดุล?
18 กุมภาพันธ์ 2556 10:43 น. - comment id 1255417
เคยเล่นค่ะ ไม้กระดก ไม่กระดก ตัวหนักเพื่อนสู้ไม่ไหว อิอิ
18 กุมภาพันธ์ 2556 10:47 น. - comment id 1255424
ชอบชิงช้าแกว่งไปมา แต่พอโตขึ้นลองไปนั่งอีกกลับเวียนหัว สังขารไม่เที่ยงแท้ๆ
20 กุมภาพันธ์ 2556 08:06 น. - comment id 1255549
เข้าใจเปรียบเทียบ
20 กุมภาพันธ์ 2556 13:52 น. - comment id 1255563
ขอบคุณทุกท่านครับ