ค่ำลงแล้วมืดมิดฟ้าปิดม่าน ค่ำลงแล้วนกป่าร่อนราปีก บินหลบหลีกคืนหลังสู่รังเก่า งดเสียงดังเจื้อยแจ้วผ่อนแผ่วเบา คอยคลอเคล้าลูกนกจิกวกวน ค่ำลงแล้วมืดพลันน่าหวั่นไหว กลางพงไพรลึกลับพาสับสน ริมเชิงเขาที่อยู่น้อยผู้คน มีถนนทอดวางเลียบทางภู ค่ำลงแล้วมืดมิดฟ้าปิดม่าน ชะนีขานเสียงร้องโหยก้องกู่ หนึ่งนางไม้เคืองจัดผองศัตรู เตรียมหลอนผู้หมายมาโค่นตะเคียน!ฯ อริญชย์ ๓/๒/๒๕๕๖