หากเราสองต้องพรากกันไกลห่าง มีบางอย่างอยากขอจะได้ไหม เพื่อระลึกนึกถึงเมื่อครั้งใด ซาบซึ้งใจอย่างนั้นตลอดกาล เป็นคำขอสุดท้ายที่อยากขอ หวังเพียงต่อเวลามาสมาน บาดแผลลึกเจ็บนั้นทรมาน เพียงต้องการยืดระยะให้ออกไป กอดฉันเถิดคนดีอย่าหนีก่อน จะไม่ย้อนคำถามยังรับไหว เพียงต้องการสิ่งนั้นชโลมใจ กอดเอาไว้นานนานอย่าค้านเลย แม้ทั้งรู้ว่ารักต้องขาดลอย เกินเอื้อมสอยคืนมาอย่างเปิดเผย อยากจะเก็บรู้สึกที่เคยเคย ไว้เขนยกอดนอนทุกวันคืน ก่อนอำลากันไปนานแสนนาน กอดประสานไออุ่นไร้ขัดขืน คงจะช่วยให้ฉันได้หยัดยืน หลังจากตื่นไร้เงาที่แล้วมา การร่ำลากันไว้ในคืนนี้ คงจะดีช่วยกอดเช่นปรารถนา ลดความแรงเสียใจก่อนร้างลา ที่แล้วมาด้วยผิดฉันเสียใจ กอดฉันเถิดที่รักโปรดปราณี ก่อนจะหนีกันห่างหายไปไหน หวังใช้กอดยอดรักดวงฤทัย เก็บไว้ในรู้สึกตลอดกาล 31 มกราคม 2556
1 กุมภาพันธ์ 2556 13:51 น. - comment id 976337
เข้ามาชื่นชมผลงานครับ
31 มกราคม 2556 21:52 น. - comment id 1254496
แวะมาเยี่ยมอ่านงาน หากมีสัมผัีสในด้วย จะยิ่งงดงามยืิ่งขึ้นครับ ว้าคีบอร์ดแย่แล้ว สงสัยจะต้องเปลี่ยนใหม่เสียแล้วล่ะ สุขสดชื่นนะครับ แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2556 22:20 น. - comment id 1254500
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านค่ะ...