ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เธอมองผ่านข้ามฉันทุกวันคืน ฉันขมขื่นซึมเศร้าเหงานานช้า เธอวางปึ่งขึ้งขัดชัดเย็นชา ฉันเหว่ว้าไร้สุขเหมือนถูกดอง ในสายตาเธอนั้นมีฉันไหม ในหัวใจคำนึงถึงสมอง ในดวงจิตรู้ไหมฉันใฝ่ปอง ในครรลองความรักมักเล่นกล เธอเย้าหยอกหลอกล้อตัดพ้อฉัน เธอตัดรอนความฝันมาหลายหน เธอมองฉันเหมือนเช่นเป็นเดนคน เธอไม่สนถึงหัวใจใฝ่รักเธอ ฉันเป็นฉันเช่นนี้หลายปีผ่าน ฉันอยากสานความรักถักเสนอ ฉันเพียบพร้อมหัวใจไว้บำเรอ ฉันรักเธอคนเดียวอยากเกี่ยวใจ เพียงพลิ้ว เธอเป็นเธอ....ฉันเป็นฉัน...ทุกวันต่าง เธอควรวางหัวใจกับใครอื่น เธอเสนอรักสลักคำย้ำจุดยืน เธอคงชื่นสมหวังดั่งต้องการ ไม่เป็นไรรักของฉันค่านั้นศูนย์ ไม่ควรจูนคลานคืบให้สืบสาน ไม่เป็นไรคงทนไหวเจ็บไม่นาน ไม่ร้าวรานเท่าไรใจแสนกล ฉันเป็นฉันเช่นนี้ที่เธอเห็น ฉันยังเป็นคนนี้ที่สับสน ฉันไม่เห็นเธอเป็นเช่นเดนคน ฉันเห็นผลแห่งรักร้ายไม่หมายครอง ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เห็นว่ารักฉันร้ายไม่หมายครอง ขอให้ลองคิดใหม่ใจแน่วนิ่ง มองทะลุภายในได้ความจริง ว่าทุกสิ่งที่เห็นเป็นภาพลวง ความรักฉันเหมือนเป็นเช่นไม้ใหญ่ แผ่กิ่งก้านร่มใบออกใหญ่หลวง กิ่งใหม่งอกกิ่งเก่าใช่หลุดล่วง ยังงอกงามพุ่มพวงตระหง่านไกล รุ่งจำเริญพร้อมกันต่างหรรษา เหล่าวิหคนกกาได้อาศัย หากวิเคราะห์มองซึ้งถึงความนัย คงไม่ตัดเยื่อใยให้เศร้าตรม มาเถิดหนาคนดีมีรักรอ มาร่วมกันถักทอให้รักสม มาลงเรือลำเดียวเกี่ยวรักบ่ม มาชื่นชิดเชยชมสมรักเรา เพียงพลิ้ว รักของเธอเผลอใกล้ไม่แคล้วหมอง ไม่กล้าลองเสี่ยงโศกหวั่นโศกเหงา ตระหนักรู้อยู่ยากหากเคียงเงา ความเป็นเราแตกต่างอย่างฟ้าดิน รักของฉันไม่มากหากสม่ำเสมอ สิ่งเสนอทีละน้อยคอยถวิล ฝากสายใจใยโปรยโรยระริน ให้ชื่นกลิ่นทุกค่ำย้ำไม่เลือน เก็บความรักปักใจใครอื่นเถิด รักเราเพริศสดใสในแบบเพื่อน นิ่งนึกนับเธอกับฉันนั้นหลายเดือน ไม่อาจเลื่อนความผูกพันกว่าขั้นนี้ ขอให้เธอเสนอรักปักใจอื่น ขอให้ชื่นมั่นคงจงสุขี ขอทั้งสองครองรักสักหมื่นปี ขอสิ่งดีฝันไว้ได้ดังปอง ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ฉันอยากไปเที่ยวบ้านที่โคราช เธอปรามาสใส่หน้าว่าไม่แน่ ฉันยืนยันอยากไปอย่างจริงแท้ เธอพาพบพ่อแม่เพื่อดูตัว ผู้ใหญ่เห็นหุ่นฉันนั้นสำอางค์ พิจารณาจากล่างจนถึงหัว คงจะรับสมาชิกใหม่ใจฉันชัวร์ หรือเธอกลัวแฟนเก่าเขาโกรธเคือง รับประกันความโสดแน่สนิท แต่ถ้าคิดความเก่าอย่าเอาเรื่อง ในอดีตคิดมากสมองเปลือง เดี๋ยวนี้คล้ายแมวเชื่องมาหลายเดือน ฉันตั้งใจตีสนิทกับพี่ชาย กินยำเต่าเสต็กควายกับเหล้าเถื่อน ร่ำสุราฮาเฮประสาเพื่อน เผื่อได้เลื่อนเป็นแฟนควงแขนกานต์.
29 มกราคม 2556 12:36 น. - comment id 1254257
คิดถึงคุณกานต์เหมือนกันค่ะ ไปไหนกันหมดคะนิ ....
29 มกราคม 2556 16:35 น. - comment id 1254295
มีหลายท่านในบ้านกลอน หายหน้าไป เช่นคุณสุนทรวิทย์ คุณกรุงศรีฯ และอีกหลายท่าน ชึ่งแต่ละท่านล้วนเป็น ครู ที่ผมนับถือทั้งสิ้น ผมได้เรียนได้รู้จากท่านเหล่านี้มากบ้างน้อยบ้าง จากที่ผมไม่มีความรู้มาเลยมาจนบัดนี้ก็พอจะเขียนได้บ้างก็ยังไม่ดีพอ ก็คิดถึงทุกท่านครับ
29 มกราคม 2556 17:53 น. - comment id 1254306
อ้าว .... เราเดินผ่านมาไงนี่ โทษทีนะครับพี่ กำลังอ้อนรักกันอยู่เลย เดี๋ยวผมปิดตา ปิดหูไว้ละกันครับ แล้วผมจะท่องไว้ ... ไม่เห็น ไม่ได้ยิน ไม่เห็น ไม่ได้ยิน ๆ ๆ ๆ ๆ อิๆ
30 มกราคม 2556 08:42 น. - comment id 1254337
อื้อเนาะ กานต์หายไปนานเลย งั้นอ้อนเข้าคุณฤกษ์
31 มกราคม 2556 03:56 น. - comment id 1254407
หุ หุ เด่วจะรู้ของเขาแรง
31 มกราคม 2556 05:28 น. - comment id 1254429
สวัสดีครับ..
1 กุมภาพันธ์ 2556 00:40 น. - comment id 1254510
การเล่นต่อกลอนกันนั้้นสนุกก็จริงแต่เขา มี่กฏข้อบังคับไว้ว่า หากใครลงท้ายอย่างไร คนนั้นก็ต้องรับในลักษณะทำนองเสียงเดียวกัน เช่น ชาย....... ..ฉันรักเธอมากยิ่งจริงใจนัก สมานสมัครรักใครให้ใหลหลง ด้วยเธองามกุลสตรีที่มั่นคง จึงพะวงถึงเธอเสมอด้วยใจ หญิง.... หากแม้นเธอมีใจให้กับฉัน ต้องรอวันสมานสมัครรักสดใส ขอเวลาดูก่อนตอนจากไป จะมาใหม่หรือลับไปกับตา. คือชายลงท้ายด้วย ใจ หญิงต้องรับ ด้วยใส เป็นต้นจ้า อิอิ เอามะพร้าวมา ขายสวนคนรูปหล่อกับหลานสาวเรา หรือเปล่าหนอ ผิดขอยอมรับผิดจ้า รักทั้งสองคนเสมอนะจริงๆนะ อิอิ แก้วประเสริฐ.