หนึ่งนักสู้เดียวดายสหายไร้ หนึ่งนักสู้เดียวดายสหายไร้ ท่องเที่ยวไปในป่าอย่างบ้าบิ่น ซุ่มฝึกฝนเพลงดาบเหงื่ออาบริน ด้วยหมายครองปฐพินทุกดินแดน ตัดต้นไผ่หลายลำเกินกำหนด มิรันทดถากเถือไม้เนื้อแน่น จนเพลงยุทธ์ลือเลื่องถึงเมืองแมน เซียนหมื่นแสนยังสั่นนึกหวั่นใจ กระทั่งเขาบรรเลงจบเพลงดาบ ไม้ล้มราบทั้งดอยท่อนน้อยใหญ่ เขายิ้มอย่างเย้ยหยันความบรรลัย หมายป่าใหม่ฝึกปรือฝีมือมาร!ฯ อริญชย์ ๒๗/๑/๒๕๕๖
1 กุมภาพันธ์ 2556 19:20 น. - comment id 977001
สบายดีมีความสุขทุก ๆ ท่าน ขอบคุณ สีเมจิก(ยู้ฮู) พจนา/หนังสือ White roses ที่แวะมาทักทายเยี่ยมเยือน ขอให้แต่งกลอนลงบ่อย ๆ เน้อ จะได้ตามอ่านมั๊ง ทุกท่าน อิอิ
27 มกราคม 2556 20:54 น. - comment id 1254162
งั้นเราสองคนตามจอมมารนั้นไปที่ป่าแห่งใหม่ดีกว่านะท่าน จะได้ไปช่วยกันปราบ อิๆ
28 มกราคม 2556 07:06 น. - comment id 1254177
สวัสดีครับ..
29 มกราคม 2556 13:10 น. - comment id 1254265
แวะมาอ่านค่ะคุณลุง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...