หน้าส่วนตัว
เอาผ้าขม้า พาดบ่า ไปหน้าบ้าน
รอผู้ภิก ขาจาร ผ่านมาโปรด
หวังขัดเกลา ลดทัณฑ์ อันเป็นโทษ
หลงโลภโกรธ เกาะกินใจ ให้คลายลง
ชีวิตที่ ผ่านไป นั้นหน่ายหนัก
เวลาพัก เลิกหวัง ดังประสงค์
เพราะหลงโลภ นำใจ ไม่ให้ปลง
จึงยังคง อยากได้ แต่ฝ่ายเดียว
ลำบากกาย ลำบากใจ ฝืนไขว่คว้า
ใครก่นว่า อย่างไร ไม่แลเหลียว
ยังย้อนเขา ว่าตุ่น วุ่นนักเชียว
เพราะไม่เขี้ยว มัวเป็นสาก จึงยากจน
มาบัดนี้ เริ่มสาย ปลายชีวิต
จึงเห็นพิษ เห็นภัย ใช้เหตุผล
ทรัพย์สมบัติ กองไว้ ไช่ของตน
มีจนล้น แค่ไหน ตายอยู่ดี
บุญพร้อม 21 ม.ค. 2556 16:03 น. - ID 146515 
2158
2
0
21 มกราคม 2556 18:41 น. - comment id 1253851
อยากอายุยืนค่ะ อยู่เป็นเพื่อนกันในเว็บไปนานๆนะคะ
23 มกราคม 2556 09:09 น. - comment id 1253900
คุณอนงค์นาง รู้จักรักษาสุขภาพกายใจ อายุยืนแน่ๆครับ
23 มกราคม 2556 13:49 น. - comment id 1253906
รวยหรือจนคนดีมีศรีศักดิ์ ต้องหมั่นรักคุณธรรมนำวิถี อย่าทำตัวเหมือนพวกบวกอัปรีย์ หน้าที่มีแย้มยิ้มปริ่มพวกมาร. มาเยี่ยมสหายจ้า รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
23 มกราคม 2556 17:13 น. - comment id 1253916
คุณ แก้วประเสริฐ
เพราะว่าถือคุณธรรมนำชีวิต
เพราะในจิตมัั่นใจจึงไฝ่หา
เพราะใม่รู้จึงใคร่ในตำรา
เพราะเห็นมานานเนาว์จึงเข้าใจ
นับถือ
24 มกราคม 2556 10:07 น. - comment id 1253929
ตายไม่กลัว..กลัวตอนใกล้ๆจะตายน่ะลุง ไม่รู้ว่าจะต้องผจญกับอะไรบ้างในความเจ็บ การป่วย
24 มกราคม 2556 11:16 น. - comment id 1253937
ยังไงๆๆก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...
24 มกราคม 2556 12:13 น. - comment id 1253943
คุณ เชิงเขา คงเหมือนตอนที่เกิดแหละครับ
24 มกราคม 2556 12:17 น. - comment id 1253945
คุณกุหลาบขาว ขอบคุณที่เยือนครับ
24 มกราคม 2556 21:19 น. - comment id 1253983
ไม่เหมือนกันค่ะ...ขอเถียง...ตอนเกิดมันจำไม่ได้..ไม่งั้นเขาจะเรียกจำความได้เหรอคะลุง (จำความได้น่าจะ3 ขวบ+) ...แต่ก่อนจะถึงเวลาไปเนี่ยมันคงต้องแก่ เจ็บ ตาย...มันกลัวตรงนี้
24 มกราคม 2556 22:01 น. - comment id 1253984
คุณ เชิงเขา เอาไว้ลุง ลองๆดูก่อน แล้วจะมาเล่าให้ฟัง
24 มกราคม 2556 22:42 น. - comment id 1253988
ลุงคะ..ลุงขา..ถึงตอนนั้นลุงไม่ต้องกลับมาเล่าให้ฟังแล้วค่ะ บรื๊อออออ.... ที่กลัว..ก็ตรง แก่ เจ็บ ตาย เนี่ย เพราะเป็นคนที่ต้องอยู่กับแม่ด้วยความเป็นลูกสาวคนเล็ก คนเดียว นอกนั้นชายหมด ..เห็นวัฏฏะ แก่ เจ็บ ตายแล้วกลัว คือเห็นแม่ก็ตั้งแต่ แก่หน่อยๆ แก่มาก แก่มากๆ แล้วก็ค่อยๆเริ่มเดินไม่ค่อยไหว..ต่อมาเป็นไม่ค่อยเดิน เดินไม่ได้ นอนอย่างเดียว...ไปจนถึงวาระสุดท้าย..(ไม่ได้เจ็บป่วยเพราะโรคภัย แต่เป็นเพราะความชรา) ถึงบอกว่ากลัว..ถ้าปุบปับ ไปเลย ไม่กลัวเช่นหัวใจร้องว๊ายยย..แบบนี้อ่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
