แผ่นดินไหว

กวีปกรณ์

แล้วโลกคลั่งสั่นไหวเสียใหญ่หลวง
ตึกรามร่วงล้มทับพังยับพ่าย
อันโครงสร้างเหล็กเส้นไม่เว้นวาย
คอนกรีตหินหลากหลายทลายลง
คล้ายผืนดินผินแผกจนแยกขาด
ผู้คนหวาดหวีดหวั่นเสียงพรั่นหลง
หาทางรอดหนีตายบ่วายปลง
โลกไร้ความยืนยงมั่นคงใด
ความสัมพันธ์ผูกไว้ใครเล่าเห็น
สิ่งจับต้องมิอาจเว้นยังเอนไหว
พ่อแม่ลูกล้มตายแยกย้ายไป
สายเลือดไหลนองพื้นกลืนชีวิน
ความทรงจำจารึกสำนึกรู้
ความเจ็บปวดฝังอยู่ยามถวิล
ใช่เพียงความสั่นไหวในดวงจินต์
คือความทุกข์กัดกินกว่าสิ้นลม
ชาติมิอาจล่มสลายวายอำนาจ
ความสำคัญผูกขาดมิอาจสม
ทุกโครงสร้างผ่านกาลมินานนม
ก็อาจล้มร่วงลับยากกลับคืน
เสียงแผ่นดินไหวสั่นน่าพรั่นพรึง
แว่วเสียงใครคนหนึ่งนั้นสะอื้น
ใต้ซากปรักหักพังเคยยั่งยืน
เหลียวหาใครคนอื่นใต้พื้นอาคาร				
comments powered by Disqus
  • ยาแก้ปวด

    8 มกราคม 2556 18:15 น. - comment id 1253402

    T51212_34O.gif
  • White roses

    9 มกราคม 2556 12:58 น. - comment id 1253432

    อ่านแล้วน่ากลัวมากเลยค่ะ...36.gif36.gif
    
    สวัสดีปีใหม่นะคะ
  • ร้อยฝัน

    10 มกราคม 2556 09:49 น. - comment id 1253485

    11.gif สวัสดีปีใหม่ขอให้มีความสุขนะ
    อย่าเจอแผ่นดินไหว และอย่าเจอความอ่อนไหวใด  ๆ เลย  สาธุ
  • กุ้งหนามแดง

    10 มกราคม 2556 10:18 น. - comment id 1253489

    หลบใต้โต๊ะเลย ครูสอนตอนเด็กๆ
  • din

    10 มกราคม 2556 10:37 น. - comment id 1253494

    16.gif16.gif
    
    หวัดดีปีใหม่จ้ะน้องกรณ์
    มั่งมีศรีสุขนะ
    
    16.gif16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน