คลื่นรมย์ กลอนกลบท ระลอกแก้วกระทบฝั่ง คิดยุคก่อนขอย้อนกาลห่อนนานช้า คลอนโยกไทยคลื่นใหญ่ถาเชี่ยวบ้าคลั่ง โศกนำมา สึนามิ อภิพลัง น้ำจิตไหลนองใจหลั่งหมดทั้งแดน มากบุญแสงไม่แบ่งสี ไมตรีหนุน ช่วยค้ำจุนเฉิดคุณจริงช่างพริ้งแสน รักอำนวยรู้อวยเนืองดั่งเมืองแมน สรรค์เลิศนักสร้างหลักแน่นไทยแคว้นเรา แต่...เดี๋ยวนี้ต่างดีหน่ายเปลี่ยนกลายสิ้น คลื่นพากย์ลิ้นคล่าวภินท์ลาญร้าวฉานเหย้า ล้วนบ้าสาปหลอมบาปใส่ด้วยใจเมา แผกแต่ก่อนผิดตอนเก่าลำเพาพราย ยาวมากศกยังหมกทราม สงครามสี ไร้ผลดีราวผีดิบ ย้ำฉิบหาย เถือหั่นโรมทุ่มโหมรัน ฆ่ากันตาย! เลือดกำจายแหลกกายจิตไข้พิษซม หยุดเสียทีแยกสีทำหล้าช้ำยับ ขอแดสรรพเคียดดับสูญเชื้อกูณฑ์ถม รักนันทน์ฉ่ำเร่งนำชื่นก่อคลื่นรมย์ หมดแร้วข่ายมวลร้ายข่ม ภพสมบูรณ์ (๒ ถึง ๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕) หมายเหตุ: กลบท ระลอกแก้วกระทบฝั่ง มีปรากฏอยู่ทั้งในวรรณคดีไทยเรื่อง สิริวิบูลย์กิตติ์ รจนาโดย ท่านหลวงศรีปรีชา (เส้ง) และ ประชุมเพลงยาวกลบทวัดพระเชตุพน ครับ ผมศึกษากลนี้จากหนังสือวรรณคดีไทยทั้งสอง ควบคู่ไปกับเรียนรู้ผ่านงานกวีนิพนธ์ รอยทราย ของท่านอาจารย์วันเนาว์ ยูเด็น ครับผม
ตราชู 26 ธ.ค. 2555 07:56 น. - ID 146374 
2312
2
0
26 ธันวาคม 2555 15:59 น. - comment id 1252896
ขอให้หยุดได้จริงๆนะคะ
27 ธันวาคม 2555 08:28 น. - comment id 1252918
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน กลอน คลื่นรมย์ นี้ ผมเขียนไว้ล่วงหน้าตั้งแต่เดือนตุลาคมครับ คือพอความรู้สึกสะเทือนใจเกิดขึ้นก็ถ่ายทอดผ่านถ้อยคำเก็บไว้เลย ผมคิดอยู่เสมอครับ ทำไมนะ เมื่อแปดปีก่อน คนไทยยังรวมกันเป็นหนึ่งเดียว แล้วไม่นาน ไม่นานจริงๆ เราก็แตกขั้ว แบ่งข้างถึงขนาดฆ่ากันตาย ลืมแล้วหรือ ว่าเราเคยมีน้ำใจต่อกันมากมายขนาดไหน คิดทีไร อยากร้องไห้ทุกทีครับผม สวัสดีครับ คุณเพียงพลิ้ว ในความใฝ่ฝันเชิงอุดมคติ ผมก็หวังเช่นเดียวกับคุณแหละคนไทยอีกหลากหลายคนครับ แต่ โดยความเป็นจริง การสมานรอยร้าว ยากแสนยากครับผม
1 มกราคม 2556 00:44 น. - comment id 1253103
kaewprasert
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
