วันนั้นถึงวันนี้ ..ไม่มีโชค จึงต่างทุกข์ต่างโศกบนโลกนี้ ยิ้มสยามนามระบือคือสิ่งดี แต่เดียวนี้มีแต่ยิ้ม พยายม ! ช่างโคตรแค้นแค่นกันนั้นนักหนา เหมือนหมาบ้าง่างาบกำราบข่ม มีหมาเดี่ยว หมาหมู่สู้กันขรม ให้จ่อมจมล้างบางอย่างศัตรู แก้วมันแตกยับเยินเกินผสาน ต่างต่อรานรุกฝ่าน่าอดสู เลือดใช่เข้มกว่าน้ำในครำคู ร่วมพี่น้องต้องมาสู้ แบ่งกูมึง ปลงเถิดนะท่าน..โลกมันพร่อง ตามครรลองอนิจจัง ทุกขังถึง ปล่อยเป็นไปตามกรรม ย้ำประหนึ่ง รอวันถึง ..ซึ่งแตกดับแล้วลับล่วง วันนั้นถึงวันนี้ ..และวันใหม่ เกิดอะไร ปล่อยเถิดหนาอย่าห่วงหวง อนัตตาหนามนุษย์ สุดจะกลวง หลงติดบ่วงบาปกรรม.. ทำตัวเอง !
ศรีสมภพ 9 ธ.ค. 2555 11:21 น. - ID 146276 
1010
2
0
9 ธันวาคม 2555 16:18 น. - comment id 1252342
ปลงด้วยค่ะ ใครทำอย่างไรได้อย่างนั้นค่ะ
9 ธันวาคม 2555 19:27 น. - comment id 1252351
เป็นจริงตามบทกลอนของท่านทุกบทครับอีกไม่นานกรรมคงจัดสรรบุคคลและเหตุการณ์ต่างๆ เอง เป็นไปตามธรรมชาติก็คือธรรมะครับ ... เยี่ยมครับท่าน
10 ธันวาคม 2555 09:18 น. - comment id 1252378
หนูก็ปลง แล อีกไม่ช้าทักทายคนนี้อาจจะปลงผมถวายเป็นกุศลแด่พ่อหลวงด้วยค่ะรอเสร็จภาระกิจและตอบแทนบุญคุณบุพการีและรับผิดชอบส่งเสียลูกๆก่อนนั่นแล แต่ไม่ตลอดชีวิตนะคะ
10 ธันวาคม 2555 12:09 น. - comment id 1252391
คุณศรีสมภพทักมาลาค่ะมีความสุขนะคะ
13 ธันวาคม 2555 08:10 น. - comment id 1252473
...ปลงเถิด..แม่เพียงพลิ้ว ...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมครับท่านสีเมจิก ...ทำดีเพื่อพ่อ ขออนุโมทนานะ รอยอินทร์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
