เกิดขึ้น,ตั้งอยู่,ดับไป

มนต์กวี

.
เกิดขึ้น..................
ดาษดื่นนานนับสรรพสิ่ง
กำเนิดในสมมติและเป็นจริง
ยากยิ่งกว่าเราจะเข้าใจ
.
โลกเร้นเขม้นมองผ่านสองตา
ว่ากันว่าพลัดพรากจากดาวใหญ่
อาทิตย์ดวงโชติช่วงเป็นดวงไฟ
แต่โลกในใจฉันกลับร้อนนัก
.
อสุจิว่ายวนวิ่งชนไข่
แข่งกันสู่เส้นชัยก็เหนื่อยหนัก
หนึ่งในล้านชีพพร้อมมิยอมพัก
ราววิ่งสู่กับดักในหลักชัย
.
รากหยั่งลงดินได้กลิ่นฝน
หยัดลำต้นพ้นพื้นเพื่อวันใหม่
สรรพสัตว์แม้หนอนก็ชอนไช
ออกจากไข่จากครรภ์แห่งมารดา
.
ลึงลงตรงอกซ้าย
วุ่นวายร้อนรุ่มหรือเริงร่า
ดีใจร้องให้หรือเย็นชา
ที่มาที่ไปอย่างไรกัน
.
ตั้งอยู่.................
สรรพสิ่งก็เป็นเช่นนั้น
โลก,อาทิตย์,ดวงจันทร์
นรกสวรรค์ล่วงวันคืน
.
สำเนียงเสียงร้องในกองทุกข์
ผ่านยุคสุขสมรึขมขื่น
ใบไม้ยังคงหยัดยืน
กล้ำกลืนกัดกร่อนสะท้อนสะทก
.
ประคับประคองในขันธ์
หมู่มวลมนุษย์พลันก็วิตก
ดอกไม้ธูปเทียนเวียนวก
หยิบหยกหยิบยื่นและตื่นกลัว
.
รากหยั่งดินแยกชำแรกต้น
อิ่มในฝอยฝนระคนทั่ว
แตกเป็นดอกเป็นผลบ้างเป็นตัว
ระรัวระรื่นอยู่อย่างนั้น
.
ลึกลงตรงอกซ้าย
เหนื่อยหน่ายพิกลจนตัวสั่น
ฉีดเลือดหล่อเลี้ยงชีวัน
ฉีดฝันหล่อเลี้ยงชีวา
.
ดับไป.........................
ข้างนอกข้างในคล้ายอ่อนล้า
ผุกร่อนตามกาลเวลา
แข้งขาเคยแข็งก็ขัดขืน
.
โลกร้อนกลับเย็นแล้วก็ร้อน
อาทิตย์จันทร์เข้านอนแล้วก็ตื่น
มอดดับวับไปในกาลกลืน
สมุทรพื้นอ่อนแอแม้จักรวาล
.
อสุจิยังว่ายวนวิ่งชนไข่
หมุนไปในวัฏสงสาร
เกิดแก่เจ็บตายเนิ่นนาน
วิญญาณหลุดพ้นยังวนเวียน
.
รากหยั่งพ้นดินก็สิ้นราก
ใบพรากผลพลัดก็หักเหี้ยน
เหลือเพียงดินโปร่งโล่งเตียน
โกร๋นเกรียนล้มลงที่ตรงนั้น
.
อกซ้ายเจ้าเอยเคยยืดอก
สะทกสะเทือนหวาดหวั่น
เลือดลมหล่อเลี้ยงชีวัน
สะบั้น,สะบัด,ขาดแล้ว
.
๑๑๑๑๑๑๑มนต์กวี(16/11/55)