แว่วแว่วเสียงหัวใจใครสะอื้น ต้องขมขื่นรอคอยอย่างหงอยเหงา อ้างดินฟ้าให้เห็นเป็นเลาเลา ดุจความเศร้าเคล้าคลุกมันรุกราน ยังคงหวนทวนคนึงถึงวันเก่า ครั้งที่เราเชยชื่นระรื่นหวาน เป็นความรักความหลังครั้งวันวาน ดอกแก้วบานเบ่งในหัวใจเรา วันนี้แก้วร่วงโรยแล้วโปรยหล่น หัวใจคนหม่นหมองต้องอับเฉา สักนิดคนปลอบใจไม่เห็นเงา จึงโศกเศร้ารอคอยอย่างน้อยใจ กลีบแก้วพราวขาวโพลนอยู่โคนต้น หัวใจคนหม่นหมองถึงร้องไห้ เพียงสายลมพรมพลิ้วแก้วปลิวไป กลีบ,ดอก,ใบ...พลัดหาย...จากสายตา เปรียบหัวใจไหววับไปกับแก้ว ไมมีแล้วไมตรีที่โหยหา จบสิ้นทั้งคำมั่นคำสัญญา แม้ศรัทธาจากใจก็ไม่มี
9 พฤศจิกายน 2555 16:00 น. - comment id 1250629
เดี๋ยวน้องกานต์ปลอบใจเองเจ้าค่ะ
9 พฤศจิกายน 2555 20:10 น. - comment id 1250658
......ขอบคุณค่ะดิน บูมผ่านมา..รับรู้ความศรัทธาที่สูยเปล่าจร้าาาา คิดถึงเพื่อนเก่า..เสมอนะ
9 พฤศจิกายน 2555 20:38 น. - comment id 1250661
ยังศรัทธา ทุกอย่าง อย่างที่คิด เพราะชีวิต ทุกชีวิต ยังมีหวัง ยังหายใจ นั่นหมาย ว่าอยู่ยัง อยู่ด้วยหวัง ข้ามราตรี มีทิวา
9 พฤศจิกายน 2555 22:56 น. - comment id 1250677
วันที่แก้ว ร่วงหล่น บนผืนหล้า ยังห่วงหา อาทร ย้อนความหลัง กลีบแก้วปลิว พลิ้วไหว เสียไกลจัง ทิ้งคนหลัง ให้คอย กับน้อยใจ ด้วยดอกแก้ว แปรไป กระไรหรือ เหตุผลคือ ความจริง ทุกสิ่งไหม หรือคำหวาน ผ่านฝาก ของจากใคร จนทำให้ ไขว้เขว ว่าเรรวน ยังสืบถาม ตามค้น ดั้นด้นหา แจ้งกับดิน บอกฟ้า ว่าไห้หวน ธุลีดิน แม้ว่า ค่ามิควร ก็อย่าด่วน ตัดสิน สิ้นศรัทธา ควรเหลียวมอง ตรองใหม่ ดูให้ลึก ความรู้สึก ดีดี ที่ใฝ่หา แม้ลืมรส ความหวาน ที่ผ่านมา แล้วถ้อยใด ดีกว่า คำว่า..ยอม
10 พฤศจิกายน 2555 07:23 น. - comment id 1250680
หมดศรัทธาคนอื่นได้ ในรักและตัวเราห้ามครับ
10 พฤศจิกายน 2555 08:43 น. - comment id 1250684
10 พฤศจิกายน 2555 11:27 น. - comment id 1250697
ลองเปลี่ยนโหมดมาเป็นเมตตาแทนก็ได้นะคะ
10 พฤศจิกายน 2555 13:33 น. - comment id 1250706
เห็นดอกแก้วร่วงโรยโปรยหล่น เหมือนดั่งคนหมดหวังนั่งหาว แก้วไร้งามคนไร้หวังดังหมู่ดาว ร่วงหล่นกราวจากฟ้ามาผืนดิน
10 พฤศจิกายน 2555 14:00 น. - comment id 1250709
สักวันศรัทธาก็จะกลับมาอีก อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ..
11 พฤศจิกายน 2555 22:52 น. - comment id 1250767
อย่าสิ้นศรัทธาธรรมนะ ท่าน..
12 พฤศจิกายน 2555 14:44 น. - comment id 1250790
เหมือนเศร้าๆเนาะพี่ดิน
12 พฤศจิกายน 2555 15:15 น. - comment id 1250791
thank you หลายๆจ้ะน้องกานต์
12 พฤศจิกายน 2555 15:33 น. - comment id 1250792
คุณบูม ผ่านมาแล้วอย่าผ่านไปเฉยๆ แวะแปะกลอนไว้ที่นี่บ้าง คิดถึงเช่นกันจ้า
12 พฤศจิกายน 2555 15:46 น. - comment id 1250793
คุณมวลฯ เพราะศรัทธาคงอยู่มิรู้สิ้น จวบชีวินย่อยยับกับความหมอง ศรัทธายังคงไว้ในครรลอง รอวันฟ้าสีทองก่องประกาย
13 พฤศจิกายน 2555 09:14 น. - comment id 1250806
สิ้นศรัทธาไม่สิ้นใจ แสวงหาศรัทธาใหม่ แล้วโลกจะสดใส กลับคืนได้ดังเดิม
13 พฤศจิกายน 2555 09:51 น. - comment id 1250811
คุณคนกรุงศรี จะให้กลั้นใจลงที่ตรงหน้า แล้วบอกว่าอย่าโกรธลงโทษฉัน เรื่องที่ผ่านไปแล้วให้แล้วกัน สารพันเธอย้ำคำว่า "ยอม" จึงอยากลืมความหลังฝังให้สิ้น แม้ดอกแก้วรวยรินส่งกลิ่นหอม หัวใจที่เคยเจ็บจึงเก็บดอม แล้วแอบออมความซึ้งคิดถึงเธอ
13 พฤศจิกายน 2555 09:54 น. - comment id 1250813
จริงจ้าน้องกร ถ้าหมดศรัทธาในตัวเอง ชีวิตจะอยู่ได้จะได๋
13 พฤศจิกายน 2555 09:56 น. - comment id 1250814
ขอบคุณที่ทักทายจ้ะคุณบุญพร้อม
13 พฤศจิกายน 2555 10:02 น. - comment id 1250815
ไปโหมดธรรมะเลยนะจ๊ะคุณแบม
13 พฤศจิกายน 2555 10:14 น. - comment id 1250816
คุณอ้อย หมดหวังจนนั่งหาวเลยหรือจ๊ะ ดอกแก้วพราวขาวโพลนที่โคนต้น เหมือนฟ้าหม่นคนหมองต้องแพ้พ่าย กระซิบบอกดวงดาวอันพราวพราย กลีบแก้วรายถูกย่ำจนหนำใจ
13 พฤศจิกายน 2555 13:04 น. - comment id 1250831
หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นจ้ะคุณก้ง
13 พฤศจิกายน 2555 13:07 น. - comment id 1250832
มาโหมดเดียวกับคุณแบมเลยนะจ๊ะคุณศรีสมภพ
13 พฤศจิกายน 2555 13:08 น. - comment id 1250833
เรื่องมันเศร้าจ้ะน้องพิม
13 พฤศจิกายน 2555 13:13 น. - comment id 1250836
หวัดดีจ้ะคุณยาฯ หากศรัทธาในใจไม่สิ้นสูญ ความอาดูรคงจะเลือนลับหาย หากศรัทธาที่หวังพังกลับกลาย อยู่หรือตาย...สุขหรือเศร้า...คงเท่ากัน
16 พฤศจิกายน 2555 06:00 น. - comment id 1251049
17 พฤศจิกายน 2555 20:27 น. - comment id 1251154