หน้าส่วนตัว
อะไรคือ ความรัก ที่มักเอ่ย
ถึงกับเปรย ฝากถ้อย ร้อยเรียงสาร
ผูกเป็นกลอน อ้อนเร้า เยาวมาลย์
ให้สะท้าน อ่อนทรวง ยอมควงเดิน
เห็นอะไรในรัก จึงปักจิต
ฝากชีวิต สัญญา น่าสรรเสริญ
จะกล่าวถ้อย แต่ละครั้ง ก็ฟังเพลิน
ร่วมเผชิญ สู่ที่หมาย ปลายหนทาง
ในความรัก มีอะไร น่าใฝ่ฝัน
จึงพากัน เทิดไว้ ไม่ยอมห่าง
เพื่อรักแล้ว ยอมให้ ได้ทุกทาง
ยอมทุกอย่าง แม้ชีวิต อุทิศพลี
หากเปรียบรัก คือศรัทธา ก็น่าใช่
คนบอดใบ้ เห็นผ่องพรรณ กันไหมนี่
ใช้ภาษา แบบไหน ไยจึงมี
ลูกสามสี่ ให้เราเห็น เป็นพยาน
บุญพร้อม 17 ต.ค. 2555 14:30 น. - ID 145930 
903
4
0
17 ตุลาคม 2555 16:46 น. - comment id 1248929
ยามมีรัก เห็นอะไร ดีไปหมด ย่อมออมอด ต่อกัน ทุกวันวี่ แม้มียอด พธู คู่ชีวี ลูกสามสี่ หรือห้า ยังว่าน้อย
17 ตุลาคม 2555 15:02 น. - comment id 1248934
กลับมาโชว์ ความ เปิ่น ได้เหมือนเดิมแล้วครับ แต่ยังไม่เต็มร้อย เกรงใจหมอ เค้า ต้องแอบๆเข้ามาครับ
17 ตุลาคม 2555 15:06 น. - comment id 1248935
เห็นดอกไม้ในสวนชวนใจรัก เป็นดอกฟักเหลืองพราวบนราวเถา แล้วเกิดเป็นลูกฟักหนักแล้วเรา ไม่นานเถาถกทิ้งฟักกลิ้งโต
17 ตุลาคม 2555 15:35 น. - comment id 1248937
ก็ไม่หลงคารมชายแค่อักษราหรอกค่ะ คุยได้ต่อกลอนได้ มีมิตรจิตไมตรีได้ธรรมดา หยอกล้อกันได้แต่ไม่มีใครดีเท่าคู่ชีวิตเพราะเราร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานานจนผมเปลี่ยนสีแล้ว ทำงานหาเงินให้ลูกเมีย จะหาไม่ได้ตามหน้าจอคอมพ์ หลงทางเสียเวลา หลงอักษราอาจเสียคน ยินดีที่ท่านกลับมานะคะ
17 ตุลาคม 2555 15:40 น. - comment id 1248938
ไม่ประสีประสาเรื่องความรักค่ะคุณลุง ^_^
17 ตุลาคม 2555 17:19 น. - comment id 1248954
คุณ ย้อย ยางเดิม
ฟักหนึ่งลูก แพร่ไป ได้หลายลูก
เขาจีงปลูก กันไว้ ให้มันแพร่
พอเถาตาย เหลือลูกไว้ ให้คนแล
ดำรงค์แซ่ สกุลไว้ ไม่สูญพันธุ์
17 ตุลาคม 2555 17:38 น. - comment id 1248955
คุณ อนงค์นาง เอาเป็นว่าผมขออภัย ที่เผอิญกลอนที่เขียนไปกระทบ คุณเข้า ซึ่งผมก็ไม่ได้มี เจตนาจะว่าใคร ด้วยความสัตย์จริง ครับท่าน
17 ตุลาคม 2555 17:45 น. - comment id 1248956
หลานเพียงพลิ้ว
ลุงเชื่อจ๊ะ ว่าไม่ประสีประสาจริงๆ
17 ตุลาคม 2555 17:58 น. - comment id 1248957
คุณสุนทรวิทย์
มีเท่าไร แล้วล่ะ ที่ว่าลูก
ทางที่ถูก ต้องมี ถึงสี่ห้า
ยิ่งครบโหล ยิ่งดี มีตำรา
ถึงเวลา ได้หยอดข้าว ให้เรากิน
17 ตุลาคม 2555 17:59 น. - comment id 1248958
อนงค์นางเป็นคนพูดอะไรจากใจเสมอค่ะ ไม่หวั่นไหวว่าใครจะชอบหรือเปล่า เพราะเรารู้ตัวเองดีกว่าใคร การมองคนผิวเผินแบบไม่รู้วิถีชีวิตประวัติที่แท้จริง การกระทบกันมีเป็นธรรมดาค่ะ เอาเป็นอันว่าใช้สิทธิของตนตามชอบนะคะ ไม่ชอบกลอนไหนก็อย่าไปอ่าน ไม่ชอบใครก็ต่างคนต่างอยู่ ขออภัยนะคะท่าน อนงค์นางชอบคุยกับครูแก้วฯ คุณสุนทรวิทย์ คุณศรีสมภพเพราะเป็นมิตรที่ให้กำลังใจและมองอนงค์นางในแง่ดีเสมอ แค่นี้ก็มีกำลังใจแล้วค่ะ ตรงประเด็นค่ะ ใครไม่ชอบเราก็รู้ตัว พยายามไม่ไปยุ่งด้วยก็แค่นั้นเองค่ะ
17 ตุลาคม 2555 21:33 น. - comment id 1248971
10
ครับคนน่ารัก ใครๆก็ชอบคุยด้วยเป็นธรรมดา ผมเองก็ชอบ
ขอบคุณที่มาเยือนครับ
18 ตุลาคม 2555 06:11 น. - comment id 1248981
18 ตุลาคม 2555 08:21 น. - comment id 1249013
คุณพจนา
ขอบคุณที่เป็นห่วงเป็นใย ก็หายดี
เกือบปกติแล้วครับ
18 ตุลาคม 2555 17:02 น. - comment id 1249058
เมื่อรักมากลูกมากยากจะนับ ถึงจำสับโน่นที่สี่นี่สิบสอง พอค่ำลงก็มืดเหงายึดครอง พอลูกร้องพ่อก็ตื่นขึ้นมาดู.. อิอิ ลูกไม่ร้องก็หยิกให้ร้องแม่จะได้ตื่น อิอิ
18 ตุลาคม 2555 19:25 น. - comment id 1249079
แทงใจดำตรงเผ็งดังเล็งเป้า
ถ้าให้เดาคงชำนาญผ่านมามาก
เรื่องเช่นนี้เอ่ยไปให้กระดาก
ถึงไม่ฝาก ย่อมรู้ อยู่ทุกคน
ขอบคุณที่เยือนครับ
19 ตุลาคม 2555 13:20 น. - comment id 1249134
19 ตุลาคม 2555 13:38 น. - comment id 1249139
คุณมวลภมร
ขอบคุณครับ
20 ตุลาคม 2555 15:14 น. - comment id 1249256
ไม่เห็นอะไรแต่มันปักใจไปรักเอง จะหยุดยั้งฝ่าฝืนก้ไม่ได้ เศร้าครับตอนนี้โดนไปดอกใหญ่ดอกอะไร...ศรกามเทพ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
