หน้าส่วนตัว
เกิดมาแล้ว ชาติหนึ่ง พึงรู้ไว้
สุขยังไง ทุกข์ยังไง ให้รู้บ้าง
ชอบแต่สุข ทุกข์ไม่เอา จะเข้าทาง
ถึงคราวคว้าง ทุกข์ถม จะล้มครืน
เกิดเป็นคน จนมี คือสีสรร
ที่สำคัญ รับได้ ไม่ยึดถือ
ยอมร้บมัน กันไว้ ใช้ฝึกปรือ
ว่านี่คือ ทางลิขิต ชีวิตดิน
ถอดรองเท้า ลองเดินดิน เหยียบหินแง่
อย่าเพลินแต่ เดินพรม หลบคมหิน
จะได้รู้ เรื่องราว ของชาวดิน
หรือจะบิน เลี้ยวลด จนหมดแรง
จะหาคอน ที่ไหน มาใช้เกาะ
คงตอ้งเหาะ กันไป หลายปีแสง
เพราะยึดมั่น ถือไว้ ไม่เปลี่ยนแปลง
เลิกตะแบง กันเถอะหนอ พร้อมขอวอน
เรา ไม่จน ไม่รวย ด้วยมีหล้ก
เพราะประจักษ์ รวย จน ล้นเกินสอน
ทุกข์ก็มาก สุขก็มี บนทางจร
จึงได้พรไม่ยากไร้ ในทุกทาง
ยามมีแรง ช่วยแรง ไม่แห้งเหี่ยว
และไม่เหนียว เงินตรา จนพาขวาง
ไม่พูดจา ให้เด่น เช่นหลุมพราง
ถึงแม้ร่าง ไม่สวย รวยน้ำใจ
ได้หลานช่วยพิมพ์ให้ ก็คิดถีงทุกท่านครับ
บุญพร้อม 12 ต.ค. 2555 13:05 น. - ID 145885 
1579
1
0
12 ตุลาคม 2555 13:11 น. - comment id 1248602
คุณลุงหายไวๆนะคะ เพิ่งถอดรองเท้าเดินมาค่ะ
12 ตุลาคม 2555 20:07 น. - comment id 1248616
จิตไร้ซึ่งวัตถุ ก็ไร้ทุกข์ สงบ วิเวก ละ ปลง สำนึกรู้ มีสติเตรียมตัวตาย ก็แค่นี้แหละมนุษย์ เจ้าค่ะ
12 ตุลาคม 2555 22:00 น. - comment id 1248625
เป็นคำกลอน ที่ดีและน่าจะเก็บไว้ในแฟ้ม ขออนุญาต นำออกเผยแพร่
12 ตุลาคม 2555 22:02 น. - comment id 1248626
แม้ตามืดมัวหม่นทนแต่งกลอน เรื่องราวสอนมองทุกข์สุขให้เห็น อุปสรรคหนักเบาเข้าประเด็น รู้จักรับรู้จักเว้นเป็นทางธรรม น่าจะเป็นหลวงพ่อนะเนี่ย ขอให้หายป่วยเร็ว ๆนะครับจะได้ไม่ต้องพึ่งหลานอีก
12 ตุลาคม 2555 22:04 น. - comment id 1248627
ขออนุญาตเผยแพร่ กลอนถอดรองเท้าเดินดิน นะครับ...
14 ตุลาคม 2555 12:08 น. - comment id 1248667
อะไรกันพึ่งสิบแปดมีหลานแล้วหรือครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
