เพียงสำราญอยู่เดียวยลเสี้ยวแข สุขดวงแดแลมองไม่หมองหมาง ได้อำริดรสขมพรมสรรพางค์ ประหนึ่งค้างกลางชั้นสวรรค์รำไร ทว่าสุขช่างผ่านพ้นไปเร็วนัก ยิ่งประจักษ์ความจริงที่หวั่นไหว เมื่ออำริดจืดจางร้างเมรัย ความเป็นไปในชีวิต...ก็ยังคง แม้ตัวเราเป็นมนุษย์สุดสุขสรรค์ ซ่อนลาวัลย์จริตแท้แลลุ่มหลง เพียงชั่วขณะย่อมไม่หวังยั้งยืนยง แค่บรรจงแต่งชีวิต..ด้วยลีลา .....แบบว่า
2 ตุลาคม 2555 10:05 น. - comment id 1247244
น้ำอำริดฤทธิ์ธีมีหรือขม รดพร่างพรมลาวัลย์นั้นเยี่ยงไหน ยลเพ็ญแขแลลุ่มหลงดงเมรัย ร่ายลำนำพร่ำอาลัยเพื่อใครฦๅ ......
2 ตุลาคม 2555 11:58 น. - comment id 1247275
กลับมาพร้อมกลิ่นเมรีย อิอิ คุณน้องสบายดีไหมเอ่ย
3 ตุลาคม 2555 12:41 น. - comment id 1247451
...กุสุมา น้ำอำริดฤทธิ์ธีมีหรือขม รดพร่างพรมลาวัลย์นั้นเยี่ยงไหน ยลเพ็ญแขแลลุ่มหลงดงเมรัย ร่ายลำนำพร่ำอาลัยเพื่อใครฦๅ . . ว่าจะพร่ำต่อจันทราก้อายนัก ที่ว่ารักก็ด้วยใจนั้นนับถือ หาได้ใช่เพราะเสน่หาดังเขาลือ คนที่ใจรักก็คือ..ตะละแม่... ...เอ่อ..แบบว่า
3 ตุลาคม 2555 12:44 น. - comment id 1247452
พี่เพียงพลิ้ว..อย่าเข้าใจผิดนะครับ ...แท้จริงแล้วช่วงนี้ผมงดเหล้าเข้าพรราาอยู่นะ..แต่ว่าพอแต่งกลอนแล้วมันออกอารมณ์ไปทางเมรัยเอง..อิอิ