เมื่อยังมี คนรัก เท่าผืนหนัง ย่อมจะมี คนชัง เท่าผืนเสื่อ โบราญท่าน กล่าวไว้ ใช่ทุกเมื่อ ทุกชาติเชื้อ ไม่เว้น เป็นเช่นกัน หากถือสา หาความ ตามคำเขียน จะเบียดเบียฬ ให้เรา เมาโมหัน ท่านเขียนได้ เราเขียนได้ ไม่ว่ากัน แนวเขียนนั้น ย่อมแยก แตกต่างไป มาวันนี้ ที่เขียน ต้องเพียรยิ่ง หมอเขาติง ตรงตรง คงเรื่องใหญ่ ด้วยสายตา มีปัญหา ถ้าขืนใช้ จึงจำใจ หยุดพัก ไว้สักครา จำเป็นครับ โอกาสหน้าค่อยเจอกัน บุญพร้อมขออวยพรให้ทุกท่านโชคดี มีเงินใช้นะครับ
30 กันยายน 2555 11:09 น. - comment id 1247090
เสียดายจัง.... มีเพื่อนนักกลอนอยู่จันทบุรีคนหนึ่งนัยตาเสีย อายุก็เยอะยังเขียนกลอนส่งออกอากาศได้เลยพี่พร้อม เปลี่ยนตาแล้วอย่าลืมกันนะขอรับ
30 กันยายน 2555 11:29 น. - comment id 1247095
กรจำนำใจไว้ละคับ
30 กันยายน 2555 13:33 น. - comment id 1247109
หลานยังใส่แว่น ทั้งสั้น เอียง ยาว ชีวิตนี้สนุกดีค่ะ ลองหาแว่นสายตามาใส่ก็เขียนได้แล้ว ใครรัก ใครชัง ตั้งใจไว้มั่นอย่าหวั่นไหว มีทั้งโลภ โกรธ หลงพะวงไป เราเย็นที่ใจก็เพียงพอ
30 กันยายน 2555 22:00 น. - comment id 1247124
หากจะไปรักษาตาไม่ว่ากัน ขอให้ท่านโชคดีโรคนี้หาย แล้วอย่าลืมส่งกลอนมาออนไลน์ เราชาวTHAI POEM ..เต็มใจรอ โชคดีครับท่าน ..แล้วเจอกันใหม่นะ
1 ตุลาคม 2555 11:02 น. - comment id 1247169
น่าเสียดายเพื่อนจะหายไปอีกคน ถ้าคิดถึงก็กลับมานะครับ
1 ตุลาคม 2555 13:53 น. - comment id 1247200
บอกให้เลิกถ้ำมองก็ไม่เชื่อ เป็นไงโรคกุ้งยิงเรื้อรังสิท่า ยังไงรักษาหายรีบกลับมาถ้ำมองใหม่เอ้ย กลับมาเขียนใหม่นะครับพี่พร้อม
1 ตุลาคม 2555 23:00 น. - comment id 1247227
ต้องจำใจไปไหนคงไม่รอด ไม่มีใครให้กอดเพราะสังขาร ตาไม่เห็นต้องใช้สองมือควาน อยู่ติดบ้านไปไหนไม่ได้เลย ปานนี้ถึงจะเห็นค่าเห็นคุณ อิอิ
2 ตุลาคม 2555 11:45 น. - comment id 1247260
หายแล้วกลับมาเล่นใหม่นะคะคุณลุง หายไวๆนะคะ