หงส์สะบัดสลัดลายกลายเป็นกา เพียงสรรหาขนแซมแกมลายสวย หลอกสายตามหาชนบนตัวช่วย กว่าจะรู้มอดม้วยศพรายเรียง สัญชาติกาฆ่าได้ใจแสนดำ เกือบสามพันระส่ำระงมเสียง เก้าสิบแปดตายไปมีใครเมียง อำมหิตใกล้เคียงพระยายม เมื่อลายหลุดผุดเห็นเป็นอีกา ช่างงามหน้าคนไทยใจขื่นขม หลงรูปงามตามวงศ์หลงคารม หมดนิยมเพราะศพเลิกคบกัน ต่อจากนี้หนังหมีหรือมังกร มาคลุมหลอนให้เชื่อเพื่อแข่งขัน คงมองเหมือนหงส์เหาเห็บเมามัน ไม่มีวันหลงลาย..ชายใจทราม
25 กันยายน 2555 22:04 น. - comment id 1246559
สวัสดีครับ กลอนดี้ดีครับชอบ
26 กันยายน 2555 07:50 น. - comment id 1246579
จะเป็นกา หรือหงส์ คงไม่ใช่ มองยังไง ก็คน ไม่พ้นได้ มีรักโลภ โกรธหลง ทุกร่างไป ตามเงื่อนไข สังคม นิยมกัน คนไหนเก่ง เอาไป ใครกล้าว่า ขืนทายท้า อาจตาย ได้นะนั่น เอาชีวิต ให้รอดได้ ไปวันวัน รอความฝัน วันหน้า ถ้ามันมี
26 กันยายน 2555 08:14 น. - comment id 1246591
สะบัดได้เนียนมาก^_^
26 กันยายน 2555 11:54 น. - comment id 1246653
ดีกว่าเป็นสัมภเวสี ร่อนไปร่อนมา นะ ทำกรรมใดไว้ ย่อมรับกรรมนั้นแล
27 กันยายน 2555 23:47 น. - comment id 1246843
เกิดเป็นหงส์ หรือเป็นกา ไม่น่าเปรียบ ไม่น่าเทียบ เทียมศักดิ์ ปักษาสูง เกิดเป็นกา เกิดเป็นหงส์ เป็นนกยูง ก็บินสูง เหมือนกันได้ ใช่ต่างกัน เปรียบเช่นคน มองค่า เพียงหน้านอก มิเคยปอก เปลือกใน ไห้ขบขัน ข้างนอกขาวข้ างในหลบ กลบสีดำ แล้วแกล้งทำ แป็นขาวปอก คอยหลอกตา ไม่ก้มตรอง มองหัว ของตัวก่อน เที่ยวไชชอน ซ้อนแส่ คอยแลหา ตำหนิเขา เอาสนุก ทุกเวลา แล้วคอยหา ว่าตัวตน เป็นคนดี มิอยากให้ ใครเด่น เป็นที่รัก ไม่รู้จัก คุณธรรม ทำบัดสี แกล้งทำตัว กลัวบาป กลับอับปรีย์ ทั้งชาตินี้ จะมีมีสุข หรือทุกข์กัน ฝากเป็นกลอน สอนได้ ใช่ทั้งหมด แค่เพียงจด บทไว้ ใช้สร้างสรรค์ จะเป็นหงส์ หรือเป็นกา ค่าเท่ากัน อยู่ที่สัน ดานเทียบ คอยเปรียบมอง อย่าเที่ยวปด มดเท็จ สำเร็จใคร่ เพียงแค่ใจ อยากจะเด่น ไม่เป็นสอง หงส์ก์งาม อย่างหงส์ วิรงค์รอง กาก็ร้อง เสียงเด่น อย่างเช่นกา ทุกชีวิตที่เกิดมาในโลกของเรา ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร เขาก็คือหนึ่งชีวิต อย่าตีค่าตัวเองสูงแล้วมองคนอื่นต่ำ หากทำเช่นนั้น ใจของคุณ จะไม่ได้รับความสุขเลย ตลอดทั้งชีวิต อินทนนท์