หน้าส่วนตัว
หวนคำนึง
แสนคิดถึงบ้านไพรยามไกลห่าง
หยาดน้ำค้างพร่างพราวยามเช้ารุ่ง
เสียงเรไรร่ำร้องกล่อมคลองคุ้ง
ริมท้องทุ่งนกน้อยต้อยตีวิด
รวงข้าวเหลืองพร่างพรมยามลมล่อง
ธารสีทองหลั่งไหลร่วมใช้สิทธิ์
คนเกื้อกูลต่อกันด้วยฉันมิตร
ร่วมผลิตงานศิลป์บนถิ่นไทย
หวนคิดถึงวันวานที่ผ่านผัน
ภาพเหล่านั้นทุกสิ่งดูยิ่งใหญ่
แม้เป็นเรื่องก่อนเก่าเมื่อเยาว์วัย
แต่ตรึงใจฉันอยู่มิรู้คลาย!ฯ
อริญชย์
๒๓/๙/๒๕๕๕
บุญเพิ่ม 23 ก.ย. 2555 22:38 น. - ID 145721 
968
3
0
24 กันยายน 2555 11:05 น. - comment id 1246319
สวัสดีครับ มาอ่านรับบรรยากาศท้องทุ่งด้วยครับ
24 กันยายน 2555 15:48 น. - comment id 1246366
ชอบกลอนแนวธรรมชาติฮะ สดชื่นดี
24 กันยายน 2555 16:29 น. - comment id 1246379
ลำพู ดาษดื่น ยืนแช่น้ำ
ฟ้าดำ ราวกับ โลกหลับใหล
หิ่งห้อย วามวับ ขับแสงไฟ
เรไร จิ้งหรีด กรีดกังวาน
บ้านเก่า เมื่อครั้ง ฉันยังเด็ก
คลองเล็ก คลองใหญ่ ใสสะอ้าน
สงบ วิเวก เฉกพิมาน
เพื่อนบ้าน เรือนเคียง เยี่ยงญาติมิตร
กุ้งหอย ผักปลา หาได้ทั่ว
มิกลัว ขัดสน ผลผลิต
พึ่งหลัก พอเพียง เลี้ยงชีวิต
เศรษฐกิจ สังคม ดูกลมกลืน
ชานเมือง นคร คราก่อนนั้น
พืชพันธุ์ เรือกสวน ล้วนร่มรื่น
ความหลัง คิดไป คล้ายวานซืน
วัน,คืน ปุบปับ ก็ลับลา
ความเจริญ แห่แหน มาแทนที่
ดนตรี ยุคใหม่ ขายท่วงท่า
วัยรุ่น งวยงง หลงติดยา
ปัญหา ประดัง ทั้งตำบล
บัดนี้ บ้านเก่า มิเหงาแล้ว
ตึกแถว ชุมกว่า เห็ดหน้าฝน
ที่ดิน ขายหมด แลกรถยนต์
ผู้คน ก่นหวัง ความมั่งมี
ลำพู นั้นโดน โค่นยับย่อย
หิ่งห้อย สูญไป ในแสงสี
สังคม ขัดแย้ง แข่งชิงดี
วิถี ดั้งเดิม เริ่มปราชัย
อดีต เหลือเพียง เสียงบอกเล่า
รากเหง้า ชนบท หมดสมัย
ทุกครั้ง ผ่านมา นึกอาลัย
วัน,วัย แต่หลัง ยังผูกพัน
ขอต่อด้วยกลอนเก่าอีกครั้งนะครับ
น้องอริญชย์ ตอนนี้สมองฝ่อ ไม่ค่อย
มีอารมณ์เขียนอะไรเลยครับ อย่า
ว่ากันนะครับ
24 กันยายน 2555 18:01 น. - comment id 1246388
ยอดเยี่ยมแล้วฮะ ท่านพี่สุนทรวิทย์ บรรยากาศบ้านนาเก่า ๆ อบอุ่น สดชื่นดีนะ
25 กันยายน 2555 08:52 น. - comment id 1246460
เดี๋ยวอาทิตย์นี้ก็ได้กลับบ้านแล้วค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
