ในอ้อมแขนเนื้อแน่นดังแผ่นผา โอบกายาเนื้อเหี่ยวที่เปลี่ยวเหงา ความรู้สึกอ้างว้างเคียงข้างเงา ใช้บรรเทาจากแขนที่แทนคำ เพียงสัมผัสบางเบาให้เขารู้ ว่ายังอยู่เคียงเขาทุกเช้าค่ำ แม้กอดนั้นบางเบาที่เราทำ แต่เหมือนย้ำให้เขาได้เข้าใจ สมัยเขาเนื้อแน่นเหมือนแผ่นผา เขาเคยมากอดเราตั้งเท่าไหร่ ทุกทุกครั้งที่เราเศร้าฤทัย หรือร้องไห้เขากอดตลอดมา เช็ดน้ำตาให้เราตอนเราเด็ก ตอนเล็กเล็กเด็กน้อยเฝ้าคอยท่า รอให้เขามากอดตลอดเวลา แถมเสื้อผ้าอาหารทั้งหวานคาว ความอบอุ่นคุ้นนักความรักล้น ถ่ายจากคนผ่านแขนแทนคำกล่าว บอกถึงความรักมั่นอันยืนยาว ไล่ความหนาวเหน็บจางจนห่างกาย ในอ้อมแขนเนื้อแน่นดังแผ่นผา ถึงเวลากอดเขาให้เหงาหาย ให้สัมผัสบางเบาก่อนเขาตาย ช่วยทลายความเหงาให้เขาที.... ---------------- (ไร้อันดับ) ในอ้อมแขนเนื้อหนังช่างอบอุ่น ร่มใบบุญมานานแต่กาลหลัง ดุจร่มโพธิ์ร่มไทรให้ใบบัง ช่วยประทังฝนแดดที่แผดกาย เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูลูก รักพันผูกมิจางหรือห่างหาย คอยอบรมสอนสั่งอย่างมากมาย จวบบั้นปลายชีวันนั้นอ่อนแอ มาวันนี้แรงน้อยเริ่มถอยกลับ จะขยับแต่ละทีเหมือนมีแผล เจ็บปวดร้าวระบมตรมดวงแด ชีพปรวนแปรตามกาลสังขารโรย ตาเลื่อนลอยรันทดเหมือนหดหู่ แขนอุ้มชูกลับอ่อนแรงระแหงโหย ริ้วรอยย่นบนหนังดังถูกโบย ดังฝนโปรยลงทรายแล้วหายไป ในอ้อมแขนเนื้อหนังช่างแปรเปลี่ยน กาลผันเวียนเปลี่ยนค่าอายุขัย ก่อนถึงคราวลับลาสิ้นอาลัย โปรดเปิดใจบอกรักอีกสักครา.. ------------------- เฌอมาลย์ (ซุปตาร์รับเชิญ)
12 กันยายน 2555 15:15 น. - comment id 1243883
คุณพิม ภาพนี้เห็นแล้วสะดุดตา เลยนำมาประกอบกลอนครับ ขอบคุณครับ
12 กันยายน 2555 15:12 น. - comment id 1243892
คุณมวลภมร กอดให้มากๆ นะครับ เขาว่า การกอดเป็นการถ่ายทอด ความสัมผัสที่อบอุ่นครับ
12 กันยายน 2555 15:14 น. - comment id 1243893
เฌอ ในอ้อมแขนแทนคำทุกคำพูด เหมือนดังทูตสัมพันธ์ใช้กันเหงา ความอ้างว้างบรรลุเริ่มทุเลา ด้วยสายเงาอบอุ่นคนคุ้นเคย.... ขออนุญาตนำกลอน ขึ้นเคียงกันนะครับ
12 กันยายน 2555 15:10 น. - comment id 1243894
คุณกุ้งหญิง ช่วงนี้เขารณรงค์การกอดครับ เขาบอกว่า รักวัวให้ผูก รักลูกให้กอด เลยอยากให้แบ่งการกอด ไปถึงคนชราในบ้านด้วยครับ สบายดีนะครับ
12 กันยายน 2555 17:22 น. - comment id 1243947
พ่อแม่สอนว่าให้ใช้่่่ธรรมะเป็นอ้อมแขน การทดแทนพระคุณพ่อแม่ที่่ประเสริฐที่สุดคือการชักนำให้ท่านเดินทางสู่นิพพาน มีธรรมะครองใจ ไม่ยึดติดกับใคร เพราะสักวันก็ต้องจากกันไม่ช้าก็เร็วค่ะ แม่อนงค์นางสวดมนต์ ทำบุญนั่งสมาธิทุกวัน มีพี่สาวอยู่ด้วยแต่แม่ก็ไม่ยึดติดกับลูกๆแค่อยากเห็นลูกทำหน้าที่ตามปกติสุข ไม่ทุกข์ไม่โศก ก็คิดแบบแม่ค่ะ ลูกคนโตอยู่ไกลบ้าน เรากอดกันด้วยใจด้วยคำพูดทุกวินาที แค่ลูกเป็นคนดีมีค่ากว่าสิ่งใดค่ะ
12 กันยายน 2555 20:58 น. - comment id 1243954
คุณอนงค์นาง สวดมนต์ นั่งสมาธิทุกวัน ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ
12 กันยายน 2555 17:47 น. - comment id 1244007
10
12 กันยายน 2555 12:59 น. - comment id 1244028
กอดด้วยครับบบบ
12 กันยายน 2555 12:41 น. - comment id 1244058
ผลัดกันกอดน๊า อบอุ่นจริงๆ กลอนนี้
12 กันยายน 2555 18:33 น. - comment id 1244440
เป็นกลอนดราม่าที่ไพเราะจ้ะ
12 กันยายน 2555 21:05 น. - comment id 1244579
คุณ din นอกจากดราม่าแล้ว ยังเป็นเรื่องชีวิตจริงด้วยครับ ช่วงหลังผมเข้า รพ. บ่อยมาก คนไข้หลายคนที่เห็นแทบจะพูดไม่ได้ นอนใช้เครื่องช่วยหายใจอยู่เรียงราย มีแต่การสัมผัสเท่านั้น ที่พอจะแสดงความรู้สึกได้ เป็นที่มาของกลอนบทนี้ครับ
12 กันยายน 2555 21:00 น. - comment id 1244607
ยกป. จะหกโมงเย็นแล้ว ยังหาวอยู่เลยนะ พึ่งตื่นละซิ
12 กันยายน 2555 14:09 น. - comment id 1244999
ในอ้อมแขนเนื้อหนังช่างอบอุ่น ร่มใบบุญมานานแต่กาลหลัง ดุจร่มโพธิ์ร่มไทรให้ใบบัง ช่วยประทังฝนแดดที่แผดกาย เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูลูก รักพันผูกมิจางหรือห่างหาย คอยอบรมสอนสั่งอย่างมากมาย จวบบั้นปลายชีวันนั้นอ่อนแอ มาวันนี้แรงน้อยเริ่มถอยกลับ จะขยับแต่ละทีเหมือนมีแผล เจ็บปวดร้าวระบมตรมดวงแด ชีพปรวนแปรตามกาลสังขารโรย ตาเลื่อนลอยรันทดเหมือนหดหู่ แขนอุ้มชูกลับอ่อนแรงระแหงโหย ริ้วรอยย่นบนหนังดังถูกโบย ดังฝนโปรยลงทรายแล้วหายไป ในอ้อมแขนเนื้อหนังช่างแปรเปลี่ยน กาลผันเวียนเปลี่ยนค่าอายุขัย ก่อนถึงคราวลับลาสิ้นอาลัย โปรดเปิดใจบอกรักอีกสักครา.. เคาะหนิมหน่อยนะคะ ไม่ได้เขียนแนวดราม่ามานาน
12 กันยายน 2555 14:14 น. - comment id 1245001
เคยเห็นภาพนี้ค่ะ แต่ก็ยังประทับใจอยู่ หนึ่งภาพแทนคำได้มากมาย
13 กันยายน 2555 01:02 น. - comment id 1245037
เพราะจัง เทพๆ
13 กันยายน 2555 08:27 น. - comment id 1245040
คุณเปลวเพลิง กลอนนี้เกิดจากแรงบันดาลใจ ในขณะที่ไปเยื่ยมคนป่วยที่ รพ. มีหลายเตียงที่ไม่สามารถสื่อสารได้ มีแต่สัมผัสที่แสดงความห่วงใย และเป็นกำลังใจให้กันครับ สบายดีนะครับ
13 กันยายน 2555 11:17 น. - comment id 1245087
อ้อมแขนกตัญญุตาน่าชื่นชม
13 กันยายน 2555 11:31 น. - comment id 1245095
ไม่ต้องอ่านบทกลอน แค่เห็นภาพน้ำตาก็พานจะไหลแล้ว
13 กันยายน 2555 12:26 น. - comment id 1245113
ไม่เคยมีอ้อมแขนที่แสนอุ่น ไม่เคยมีใบบุญได้อาศัย ไม่เคยรู้ผู้นี้อยู่ที่ใด ไม่เคยได้เมตตาเอื้ออาทร มีแต่แขนแอ้นอ้อนออนซอนแท้ เพราะเป็นแขนของแม่แต่เก่าก่อน เฝ้าโอบกอดทนุถนอมกล่อมให้นอน เมื่อคิดย้อนข่อนอกสะทกใจ
13 กันยายน 2555 13:11 น. - comment id 1245120
ขอบคุณนะคะ ทั้งพี่ชาย และน้องเฌอ ร้องไห้..คิดถึงพ่อ...
13 กันยายน 2555 16:49 น. - comment id 1245157
เพราะมากๆเศร้ากินใจยิ่ง
14 กันยายน 2555 12:47 น. - comment id 1245211
คุณฤกษ์ ขอโทษด้วยครับที่เข้าใจผิด อย่าลืมหาแม่ของลูกให้คุณแม่คุณ หมดห่วงสักคนนะครับ แต่ช่วงนี้เก็บตัวไว้บ้างก็จะดี เห็นว่างานเข้า
14 กันยายน 2555 12:42 น. - comment id 1245214
แม่ไม่อยู่มานานแล้ว ดีที่บวชให้ทันแค่นึกถึงอ้อมแขนแม่น่ะครับ
14 กันยายน 2555 11:49 น. - comment id 1245282
คุณศรีสมภพ ในอ้อมแขนที่มีทั้งความรัก ความห่วงใยและกำลังใจครับ
14 กันยายน 2555 11:51 น. - comment id 1245283
คุณฤกษ์ ผมว่าแขนของแม่ มีทั้งความรัก ความอบอุ่นและจริงใจกว่าแขนสาวๆ ตั้งเยอะ ดีจังเลยนะครับที่คุณแม่คุณยังอยู่ ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ ครับ
14 กันยายน 2555 11:52 น. - comment id 1245284
แบม แบม ยังมีแม่ให้กอด ดีจังนะ สัมผัสจากการกอด สามารถถ่ายทอดความรัก ความห่วงใย ให้ท่านได้รับรู้ ว่าไหมครับ ขอให้มีความสุขครับ
14 กันยายน 2555 11:53 น. - comment id 1245285
คุณสุริยันต์ ความรู้สึกที่ได้จากการสัมผัส ทำให้คนชราหรือคนป่วย ได้รู้สึกถึงความห่วงใยจากผู้ให้สัมผัส ว่าไหมครับ สบายดีนะครับ
14 กันยายน 2555 12:22 น. - comment id 1245292
คุณ กทก ตอบผ่านไปได้ไง ขอโทษครับ ไหนๆ ก็เข้ามาแล้ว อ่านบทกลอนสักนิดเถอะครับ อาจให้ความรู้สึก มากกว่าภาพ ก็ได้นะครับ
18 กันยายน 2555 12:47 น. - comment id 1245621
แม้สัมผัสจะเพียงแผ่าเบา แต่ก็ปัดเป่าความเหงาให้คลี่คลาย
18 กันยายน 2555 14:52 น. - comment id 1245637
คุณไม้หอม ความเหงาทลายได้ด้วยความรู้สึกห่วงใย การสัมผัสบอกถึงความห่วงใย ที่ให้กัน ว่าไหมครับ ขอบคุณครับ
19 กันยายน 2555 19:28 น. - comment id 1245751
ห่วงใยค่ะ
19 กันยายน 2555 19:53 น. - comment id 1245753
คุณไม้หอม ขอบคุณครับ