นั่งนับเดือนนับดาวพราวบนฟ้า รอเวลาหลุดล่วงตกฟากเขา จะวิ่งไปจับคว้าด้วยมือเรา หวังเป็นเจ้าครอบครองก้อนดาวนั้น แต่เวลาเมินนานกาลความคิด จึงรู้พิจปริศนาน่าขบขัน ว่าที่จริงดวงดาวต้องแสงจันทร์ ส่องเห็นพลันแสงดาวพราวจันทรา โอ้บ้านเมืองแท้จริงใครคือเจ้า หรือว่าเราตาสีและตาสา อาจจะเป็นผู้ดีมีราคา หรือผู้ว่าฯนายกไม่สงสัย อันตำแหน่งยศลาภนั้นคือดาว เปรียบสูเจ้าทั้งหลายได้อาศัย แต่ตัวข้าประชาชนคนทั่วไป คือแสงไฟจากจันทร์นิรันดร....
1748
0
0
6 สิงหาคม 2555 12:59 น. - comment id 1241480
กลอนขาขึ้น ดาวจันทร์ แสนบรรจง แต่ขาลง เสียวไส้ กลั้นใจดู
7 สิงหาคม 2555 10:35 น. - comment id 1241552
สะท้อนสังคมมาก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
